Je huis verven...het gaat bijna vanzelf!!

Als je het zo ziet doen lijkt het nog gemakkelijk ook.

Maar wat vooraf gaat, schuren, bijvoegen, proper maken, de juiste verf kopen en het voornaamste de juiste kleur en kwaliteit. Het hoort er allemaal bij en dan kan je met goede moed beginnen. Eerst nog wat oefenen in lenigheid en in het verbijten van hoogtevrees en dan ben je vertrokken voor enkele dagen intensieve arbeid.

Maar als het dan gedaan is dan doet alles mee zijn best om in het vernieuwde decor te passen.
De tuin doet met zijn bloemen mee en pronkt met frisse kleuren en zelfs geuren.

Als iemand op bezoek zou komen, we wonen nog steeds op nummer 47.
Om maar te zeggen dat je het huis misschien niet meer zou herkennen!!
Eigen stoef.....!!!

Deze foto doe ik er dan ook maar bij om te bewijzen dat de bloemen werkelijk hun best doen om mee te pronken.

Evolutie of doorzetting?

Wanneer je nu, Jef en Jules, blij ziet luchtbellen blazen, op "hun" terras, was dat ooit wel een ander terras, zelfs zo anders, dat je je nog amper, de gevonden tuin van voor enkele jaren, kan herinneren. Een vuile , vol rommel en vuilzakken gestouwde ruimte, die buiten hondenpoep en een oud hondenhok, alleen een hoge dennenboom herbergde.

Ilse hield eraan dat aan deze vuile hoek prioritair moest gewerkt en een heus tuinpad moest al meteen de structuur van de tuin helpen uitzetten.

Wanneer de eerste planten en een bankiraihouten terras aangelegd werden moest de natuur en het nodige onderhoud zorgen dat deze woestenij een "eerste" klas stadstuin werd met een ruime keuze van aangepaste planten, bloemen en struiken.

De tuinvaas die, als eerste, heel verlaten op een verhoog troonde, moet nu erg haar best doen om nog op te vallen tussen het groene aanzwellend geweld dat haar omringt.

Het zicht op het achterhuis herinnerd op dit ogenblik aan niets van wat het vroeger was.
Het afdak en bijhorende rommel werden oordeelkundig vervangen door een heus terras en de voorliggende plantengroei bestaande uit uitbundige hortensia's maken van dit terras en tuin één mooi geheel.

Een “stadstuin”, een lust voor het oog en een vaststelling dat je door goed plannen en even hard werken tot een vrij aardig gewenst resultaat kunt komen.
Ilse en Steven doe zo voort!!

"Bal des Débutants" of "Galabal"?

Je bent 18 en je wordt door "een meisje" uitgenodigd om haar te vergezellen naar het "Galabal”, je zou goed "zot" zijn, van niet op dat aanbod in te gaan.
Alexander in gala-uniform, met zijn roos nog even weggestoken, komt zich dan ook maar al te graag tonen en zelfs laten keuren vooraleer hij zich naar zijn afspraak begeeft.
Met zijn allen , ook de grootouders, zagen we dat het goed was.

Aan de andere kant van zijn gezelschap is er ook niets aan het toeval overgelaten en terecht fier wordt er geposeerd voor elke vragende camera.

Giechelende zus en vriendinnen konden hun ogen nauwelijks geloven. Zo kenden ze Alexander niet en zo konden ze zich hem ook helemaal niet voorstellen, maar ook zij moesten toegeven hij doet het voorbeeldig en zag er ook zo uit.

In afwachting van het "Galabal" of zoals ze in Wenen zeggen het "Debutantenbal" stonden de kandidaten zich met veel verwondering aan te staren.
Dat alles bijna perfect was moesten zelfs de leraars toegeven .
Dat er hier en daar bij de jongens nog een paar baskets onder het uniform uitkwamen moeten we er maar bijnemen.
De meisjes maakten dat in perfecte stijl goed.

De grote passage op de rode loper is al andere koek. Zo zonder oefening, voor de eerste maal een meisje begeleiden is niet vanzelfsprekend. Ook aan de houding van het meisje en haar paraderen getuigen niet van "catwalk" ervaring en hun aandacht gaat dan ook niet uit naar de camera maar hun eigen voetenspel en rollenpatroon heeft hun volle aandacht.

De toeschouwers, zij genieten met volle teugen van deze opvoering. Op de eerste rij zitten dan ook de meisjes van 17 die volgend jaar aan de beurt zijn.
De jongens van 17 die zaten voor TV en zagen Holland verliezen.
Zij gaan volgend jaar spijt hebben dat ze toch niet wat meer ervaring hebben komen opdoen.
Wij hebben hier in ieder geval van genoten en wenste ons als 18 jarigen op "ons" galabal.

Jerome hield zijn "Babyborrel".

Voor Jerome was het zondag zijn dag.

Aan de hele wereld zou hij zich laten zien, misschien wel laten horen dat hij er ook bij hoort. Op de arm van een trotse meter pauzeren en vooral toekijken wie er allemaal voor mij op de been is, dat is de taak van Jerome.
Het waren er heel wat en de perfecte organisatie had dat goed ingeschat.

Naar Frankrijk waren ze al met vakantie met als bijkomstig doel zorgen voor voldoende drank die hier op mysterieuze wijze wordt gekoeld en zeker zal gedronken worden. Het heet niet voor niets een "Babyborrel".

Helpende handjes voor het klaarmaken van voldoende hapjes en versnaperingen zijn hier welkom en ze zorgen ook mee voor een smaakvolle presentatie.

Ongedwongen sfeer van door elkaar wriemelende spelende kinderen en keuvelende ouders, dat was het opzet en de illustratie laat zien dat Ilse en Steven hier helemaal in geslaagd zijn.

Plannen voor de toekomst zijn bij verschillende gasten zichtbaar aanwezig en uitwisseling van ervaringen op verschillende domeinen, samen met, misschien wel een beetje roddelen, horen hier helemaal bij.

Een stadstuintje met voetbalveld en een heel huis als speelplaats, het moet, op een goede "babyborrel", allemaal kunnen.
Jerome himself werd bij al dit gedoe een beetje ongemakkelijk en koos voor zichzelf een stil hoekje met een moederborst boven een "bayborrel".

Wanneer je meer beelden wil zien van "Jerom's babyborrel" klik dan hier : www.hcruysberghs.tk en verder door op "Jerome's babyborrel"

De wijk likt haar wonden...

Zoveel regen, in zo korte tijd, we hadden het hier nog nooit meegemaakt.
Men spreekt van 60 tot 80 cm hoogte.
Wanneer dat begint is alles water en wordt de straat, onmiddellijk, een klotsende rivier.
Alles wat lager ligt dan deze rivier, dat is in onze straat al heel wat, wordt gevuld met instromend water.
Alle kelders en garages aan de straatzijde liepen dan maar al te graag vol.

Als water, (zeker veel water) van een zandberg loopt neemt dit alle losse zanddeeltjes mee en deze maken van de straatrivier graag een modderstroom. Het resultaat konden we, lang na de zondvloed, op veel niet gewenste plaatsen als een modderbrij vaststellen.
Na een week treffen we in het straatbeeld nog steeds ongewilde zichtbare resultaten aan het noodweer.

Kelders worden gereinigd en rommel opgekuist.
Iedereen weet over wat te praten en de solidariteit tussen getroffen en gespaard gebleven buren is groot.

Met man en macht, daar zijn de bulldozers van Enkels goed in, werd opgeruimd en zoveel mogelijk terug in zijn oorspronkelijke toestand hersteld.
Toch zijn er nog voetpaden die er zoals bovenstaand beeld uitzien.

De schrik zit er ondertussen wel serieus in en wat tot nu toe nog nooit gebeurde wordt nu gevreesd alsof het morgen terug van "dat" is.René neemt dagelijks zijn voorzorgen en legt zijn bekende "vaderlanders" aan zijn kelderingang.

Ook de hagel die dezelfde plensbui wat meer geweld en vernieling bezorgde heeft voor heel wat natuurschade gezorgd.
Afgerukt fruit, doorboorde en afgeslagen bladeren en vooral de mooi voorbereide bloembakken met geraniums en andere lobelia's staan er troostelooss beschadigd bij.

Positief is dat de kelders goed gereinigd zijn, de rommel allemaal opgeruimd en dat veel buren hun verzekeringsagent weer wat beter kennen.
Tijd heelt en zeker de natuur weet weeral wat doen en de volgende tropische dagen hebben reeds veel van het vorige goed gemaakt of toch op de goede weg gezet.

Linda werd vijftig met stijl!!

Telkens als ze iets doet, doet ze het goed. Ook haar verjaardag vieren gebeurde in stijl.

Veel vrienden en familie.

Iedereen welkom. In haar gekende stijl, gastvrijheid te koop, alles fijn voorbereid, wordt dit feest weer een van de goed geslaagde spontane ontmoetingen zoals we ze ten huize Broekaert - Cruysberghs steeds kunnen ervaren.

Geschenken, gelukwensen, muziek en toespraken, er was aan alles gedacht op deze als creatieve feestavond aangekondigd verjaardags party.

Guido, hij zag, met bewonderende blik, dat het goed was en met enige fierheid in zijn blik keek hij naar de feesteling.

De nieuwe taak als jonge grootmoeder moet ook hier niet lang wachten op zijn invulling.

Ik zou zo zeggen, Linda je hebt dat 50 jaar al zéér goed gedaan en ...doe zo verder nog vele jaren!!
Wanneer je meer beelden wil zien van dit prachtig feest klik dan hiernaast op Harrie's website en verder klikken naar "Linda werd 50 in stijl " of klik rechtstreeks hier op www.hcruysberghs.tk en je doet hetzelfde