Je bent als hond al iets gewoon maar toch kijk je verwonderd wanneer zoveel sneeuw je terrein overvalt.
Meestal doen ze voor ons iets zodat we ons kunnen amuseren maar ....dit is van het goede teveel en alles behalve plezant aan onze poten.
Wanneer het baasje dan ook nog vraagt om te poseren is de lol er helemaal af en zet ik mijn koudste snoet op.
Doen of je niet bestaat is helemaal geen oplossing en voor een sneeuwhol hebben we nog te weinig... sneeuw en ervaring!
Wat doe je eraan als ze je "Blanco" genoemd hebben en je met zoveel witheid moet concurreren?
De kippen weten ook al niet meer waar scharrelen. Ze hebben al een indigestie van sneeuw en houden er rekening mee om eieren te vervangen door ijsbollen of sneeuwballen maar zijn hier nog niet uit en houden in afwachting zeker op met "hun" productie.
Dan kan men beter binnenskamers zich wat laten vertroetelen. Je ligt warm en je krijgt aandacht.
Elke pose wordt gewaardeerd en je brengt wat lol in een kinderhart.
Waar Jerome en Flore?
Misschien valt er hierdoor wat van de feesttafel, dat is dan ook lekker meegenomen en het smaakt zeker niet naar koude sneeuw.
