maandag, februari 27, 2012

Wordt het na "deze" winter nog zomer in het Lechtal?

Genietend van een uitzonderlijk heerlijk winters landschap in het Lechtal, tegelijkertijd uitkijkend of we met deze sneeuwmassa geen gevaar lopen om bedolven te worden van een lawine, kunnen we het niet laten om al naar de bergtoppen te kijken en ze ons reeds als een zomerse uitdaging te beschouwen.
Als kameleons moeten ze nog helemaal van kleur veranderen  en hun witte vacht opbergen om plaats te maken voor groene weiden en met rode stippen aangeduide rotsen. Ook moeten de skilatten nog opgeborgen worden  en vervangen door wandelschoenen.

Om op alles voorbereid te zijn en ook wetende dat er deze zomer weer veel jeugdigen  de uitdaging van de bergen zullen aangaan hebben we niet stil gezeten om de nieuwste creaties  die in het rijke aanbod van activiteiten in het Lechtal al voorhanden zijn te gaan beoordelen.
 Na enkele jaren van plannen en bouwen is er bv. in Reutte een prachtig indoor zwembad geopend.
De "Alpen Therme Ehrenberg" is een mondvol om dit ultra modern complex te omschrijven.
Een glijbaan van wel 120m op luchtkussens.
 Een wildwaterbaan, ligweide, speelpleinen en andere water geneugten je kan het je zo gek niet bedenken of het is er voorhanden.
 Opgebouwd met de modernste materialen en voorzien van de laatste technische snufjes wordt dit deze zomer een ernstige concurrent voor het zwembad van Steeg.
Aan het andere einde van het Lechtal, namelijk in Holzgau, is het de indrukwekkende hangbrug die over de vallei van de Simmswatervallen gespannen is die nu reeds door zijn verlichting een lichtbaan in het luchtruim van Holzgau tovert waar je niet kan langs kijken.
Er overlopen met de huidige sneeuwval is niet toegelaten maar vele zijn reeds aan het begin en einde van de brug gaan zien wat ze in de zomer van deze uitdaging kunnen verwachten. 
Het Lechtal heeft er nu buiten zijn al zo gevarieerd aanbod van activiteiten in de bergen enkele extra's bij die de aantrekking voor de zomer bijna....onweerstaanbaar maken.

donderdag, februari 16, 2012

Stanzach "deze" morgen op 16/02

Onderweg beloofde het al  niet veel goeds.Op 100km van het Lechtal zagen de autobanen er zo uit!!Sneeuwruimers waren er niet te bespeuren en tegen 30km/H reden we Stanzach waarts. 
Hier wachte ons de eerste echte opdracht:" Een weg schuppen naar het bureel".
Door een hoge hoop sneeuw op zoek naar de schup was de eerste job.

Het straatbeeld was echt fantastisch!! 
De kerk was juist niet ondergesneeuwd en keek dan ook onverstoorbaar naar al dat "wit" geweld. 
 Aan Groeninghe was er ook geen doorkomen aan en alleen serieuze handarbeid kon de ingang forceren.
Ondertussen moets de bagage wachten tot er een ingang gemaakt was om de huisingang te bereiken.
 Ijskegels werkte eraan om hun beste beentje voor te zetten en ze werden meer en meer fotogeniek.
Ongerept maar....bijna volledig bedekt geeft Stanzach de indruk dat ze voor de  carnavalgangers echt verrassend in beeld wil komen!!

Wij verwachten ze met torenhoge sneeuwbergen rondom ons!
 Indrukwekkend toch!!

maandag, februari 13, 2012

of....."Goudgele Pannenkoeken"!!

Buiten "barre" winter. Wie of wat krijgt je uit je warme zetel?
De werkelijkheid van de gezellige geur van pannenkoeken overtreft op dat ogenblik alle andere ooit verspreide keukengeuren.
De speciale pannenkoekenpan, de bijkomende lekkernijen  van warme krieken tot pruimen, suiker in alle kleuren en ...de bus slagroom. 
Marie-Jeanne en Roger hebben aan alles gedacht, het water loopt al uit onze mond. 
Als je dan uitgenodigd wordt door en het gezelschap mag delen met toffe mensen, dan zijn we op weg voor een gezellige avond.
Heel uitdagend hanteert Marie-Jeanne haar instrument waarmee het allemaal moet gebeuren. 
 De stapel "goudgele" staat daar uitdagend en zeker verleidelijk te wachten op lustelingen  die met moeite aan de directe verleiding kunnen weerstaan.
Heel bescheiden op de achtergrond helpt Roger het "decoratieve" verzorgen.
Het oog wil ook wat!!
We zijn op weg voor een "aanrader" van een avond!!

vrijdag, februari 10, 2012

En dan zijn er "Wafels"!!

 Bij dit winterweer, gezellig binnen, met daarbij de geur van versgebakken wafels, dat is geen pure nostalgie maar bij Lieske en Guillaume  echte werkelijkheid.
Een grote kom voorbereide deeg staat goed afgedekt te rijzen dicht bij de verwarmingsketel.
Het wafelijzer op juiste temperatuur en met de juiste vetstoffen ingesmeerd staat klaar om zijn werk te doen.



Als een echte magiër hanteert Lieske, een speciaal instrument, die elke tussenstap van het bakken kan controleren en vaststellen.
Vakkundig worden ze uit de vorm gehaald en met de uitnodigende vraag van :" Ze moeten warm gegeten worden" hebben we geen moeite om ze ons te laten welgevallen. 
Een bus slagroom en of wat bloemsuiker het helpt allemaal om de groeiende stapel steeds terug op basishoogte te brengen.
Echt "winter" kan toch gezellig zijn met "Brusselse wafels" à volonté bij Lieske en Guillaume.

woensdag, februari 01, 2012

In Stanzach naar de lagere school.

 De kinderen van de sneeuwklassen vragen zich af of de kinderen van hier ook naar school moeten zoals zij.
Stanzach telt al jaar en dag ongeveer 400 inwoners waarvan er een tiental tussen 6 en 10 jaar zijn.
Deze gaan in Stanzach naar de lagere school alleen in de voormiddagen in één klas met één onderwijzer.
Het schoolgebouw ziet er groot en modern uit.
Op de voorgevel staat dan ook de titel "Mehrzwecksaal" wat niet meer of minder dan "Polyvalente zaal" betekent.
De school als cultureel centrum voor het ganse dorp.
Turnen, repetities van het muziek en....optreden van de "Musickkapelle"als door de regen een optreden in openlucht geen goed idee is.
 Knutselavonden worden hier afgewisseld met echte "Tiroleavonden".
Een echt dorpsfeest voor elke soort van organisatie of familie het kan allemaal  in de goed uitgeruste infrastructuur van deze school.
Een permanente tentoonstelling over alles wat de lokale "VOS" zou kunnen vertellen over zijn bestaan is hier opgesteld in de " Fuchszimmer" en kan door elke school of toerist bezocht worden.
 De speelplaats is hier niet een afgelijnd gebied maar het hele dorpsplein staat ter beschikking en de leerlingen hebben dit jaar met deze hoeveelheid sneeuw geen gebrek aan materiaal om creatief bezig te zijn.
 De "Lehrer" of meester kijkt van op afstand toe hoe de pauze verloopt en wanneer zijn voeten koud genoeg zijn gaan de leerlingen op zijn teken weer aan het werk in hun klaslokaal.
Ze zijn met zo weinig dat "per twee" staan helemaal niet hoeft.
Wat staat er dan op elke vrije namiddag op het programma?
Ze gaan skiën, ze volgen allemaal muziekles of steken thuis een handje toe. 
Na de speeltijd ligt het dorpsplein er een ietsje verlaten bij maar in de klas heeft de meester geen moeite om elk van zijn tien kinderen te begeleiden en zijn kwaliteiten individueel te vormen tot ze na vier jaar klaar zijn voor de grote stap naar Elbigenalp of Reutte.
Wij kunnen het ons in België op deze manier nauwelijks voorstellen en het lijkt op een "droomtijd" om hier naar school te gaan.