maandag, april 23, 2012

Ook "wij" gaan naar de "10 miles" van Antwerpen!

Indrukwekkend, wat een drukte, zoveel mensen, wat een organisatie. Je hebt er thuis al veel horen over spreken door je vader en moeder, die elk al deelnamen, waarom zouden wij Jef en Jules, als navolgers het ook niet eens proberen. 
Hoe voelt het aan om dan voor de werkelijkheid te staan? Je moet het aan Jules zelf niet vragen want hij blijft het antwoord schuldig en alleen zijn houding verraad hoe het voelt. 
Veel bezorgde toeschouwers ouders en grootouders, drijven de spanning zodanig op en zorgen dat een gewone loopkoers er als een wereldgebeuren  uitziet. 
Wachten op een startnummer, op een armband die je na de wedstrijd moet terug brengen bij de juiste familie ...het hoort er allemaal bij en dit op het gepaste moment afhalen en aanbrengen verhoogt de al grote druk tot spanning.
Maar wat ben je in de sport zonder nummer op je rug of borst? 
Ouders die moeten plaats ruimen voor hun sportieve nakomelingen het lijkt een moeilijk moment voor de inrichters...

Een laatste foto tussen de deelnemers alvorens aan het grote werk te beginnen. 
 Dan bij de aankomst overladen worden door prijzen, je wordt opgevoerd tot echte sandwichman of je nu wil of niet.
Een echte medaille om mee te pronken...dubbel en dik echt verdient. 
Maar de echte beloning komt er toch als je naderhand getrakteerd wordt op echte sportvoeding zoals een "hamburger" of "hotdog" ...hieraan kan een fruitkraam met vers fruit niet  rieken.
 Hm lekker!!
Nog even poseren om de sponsor van je papa te plezieren en dan terug naar de orde van de dag en gewoon springen op je eigen trampoline in je eigen tuin. 
Je vraagt je af waarom grote mensen van zo een "10 miles" zulke staatszaak met proporties van Bart DeWever willen maken.

donderdag, april 19, 2012

Een "Koffietafel" op een ander moment!

Nonk Theo en Tante Lieske behoorden tot onze favorieten tante en nonkel.
We gingen dan ook graag in op de uitnodiging om samen met hun familie een namiddag herinneringen op te halen over hen en hun familie.
Er was koffie, taart en door Marie-Therèse zelf gebakken cake.
Dat er heel wat moest vertelt en bijgepraat spreekt voor zich.
Wat mij het meest opvalt is de sprekende gelijkenissen die we terug zien van de ouders in hun kinderen, die ondertussen ook al lang over hun kinderen spreken.
 Dat zo een namiddag zo voorbij vliegt stelde we vast.
Dat dit eens andere omstandigheden zijn dan bij een begrafenis doet ieder plezier maar dat de gedachtenis aan hun ouders die namiddag niet ver weg was konden we ook vaststellen.

Ook wij hebben de beste herinneringen aan deze charmante en dynamische tante en nonkel.

We durven zelfs zeggen dat ze voor ons een voorbeeld waren en zien dat hun kinderen ook vrij veel kenmerken hebben van hun mooie levenshouding!
Bedankt voor de fijne namiddag!

zondag, april 15, 2012

Zeg niet zo maar "Luchter" of "Luster"!

 Het was een hele uitdaging!!
Hoe krijg je deze met een gewicht van ongeveer 120kg, op zijn plaats, goed bevestigd, zonder dat er nu of in de toekomst geen ongelukken gaan gebeuren!!





Top overleg met "echte " deskundigen, opmeters, stabilteitsberekenaars en andere montagetechniekers.
Het beloofde niet veel goeds dat de verkoper de ophanging "nooit" zelf komt uitvoeren.
Uiteindelijk wordt besloten om bevestigingsstaven aan te brengen langs het dak.
Dak dat voor die gelegenheid moest worden opengelegd en versterkt met gepaste balken.
Er waren activiteiten op verschillende niveau's , grond, plafond en dak om maar te zeggen geen eenvoudige klus!  

Bijkomende opdracht was dat hij (de luchter of luster) een nauwkeurige verfbeurt gekregen had die in geen geval mocht beschadigd worden. 

Zijn afmetingen waren dan weer van die aard dat hij zelfs op zijn zijkant niet door normale deuren kon binnengebracht worden.
.
Er wordt vertrokken van voldoende mankracht.
Rol en andere heftechnieken brengen het gevaarte tot voor de voordeur.
Hier wordt de stelling in gereedheid gebracht en met hulp van deze wordt de luchter onder de ophangpunten gerold, op juiste hoogte gebracht en dan moeten vier voorziene kabels de verbinding met het plafond verzekeren.
Het moment komt eraan dat het geheel op zelfstandige basis moet blijven hangen.
Dat we dit met bewonderende blikken gadeslaan en volgen is na het voorgaande niet te verwonderen.
Dat deze "luster of "luchter uiteindelijk nog voor een sfeervolle verlichting zorgt was eigenlijk de bedoeling....en of het gelukt is!!
Hoe was dat ook weer;" Waar een wil is ....is een Luster".


Carla en Stefan hebben goed gekozen!! 

donderdag, april 12, 2012

Leuk zo'n PAASFEEST!!

Dat is Pasen!
 Een nestje met eieren en dan nog een toegift van eitjes omdat de klokken ze er niet allemaal ingegooid kregen!

Een haan die moet toezien dat zijn taak er nu nog alleen uit bestaat om te pronken.
Een Paasversiering waar ze ook in Rothenburg zouden van opkijken.
Dit alles is het decor voor een Paasfeest bij Kristine en Ludo.
Een aangepaste tafel versiering om "Wah" tegen te zeggen!!
Gezellige warmte verzekert door een knapperend haardvuur!! Wat wil je nog meer?

Zijn er ook bloemenmeisjes of maken ze gebruik van de bloemen om zich op hun Paasbest te tonen? 
Of maken ze gewoon deel uit van dit feestelijke Paasdecor?
Paasfeest!!!

 Een opperbeste stemming waarbij heel wat moet worden bijgepraat na een week afwezigheid van sommigen.



De speciaal voor de gelegenheid op bezoek komende Paaskippen trekken alle aandacht. 
Het zijn bijzondere exemplaren die, witje, zwartje en grijsje genoemd worden en die zich hierbij een verwennende toekomst in het Antwerpse verzekeren.

Met dank aan de inrichters en het fijn gezelschap.

woensdag, april 11, 2012

Romantiek in "Rothenburg ob der Tauber".

Op de weg naar huis was de uitnodiging voor een "Rothenburg's lente ontwaken" (zo heet dat hier) te groot om er geen gesmaakt bezoek aan te brengen.



Aanvankelijk lieten de weergoden ons van een lichte bries genieten en ook onze winterkleding kwam nog goed van pas.

Deze stad die het begin is van  de "Romantische Strasse" is met ons gezelschap een uitgelezen plaats om ons hierin te laten onderdompelen.
Helemaal omwalt zoals dat in de Middeleeuwen gebruikelijk is hebben ze een traditie van met Pasen de ganse stad, maar in het bijzonder, hun fonteinen, extra te versieren.

Poseren voor historische gebouwen. 
 Stadhuis, wachttorens,stadshallen, kerken ze zijn allen terug te vinden in het historisch stadscentrum. 
Toch zijn het de smaakvol opgestelde Paasversieringen   die de aandacht trekken en hierdoor de stad zijn reputatie van 'Stimmungsvoll" alle eer aandoen.

De fototoestellen zijn dan ook nooit ver weg en regelmatig in aanslag.
Je zou niet in Beieren zijn als de fraaie vakwerkgevels je ook hier niet zouden bekoren. 
Elk uitstalraam is een lust voor het oog en nodigt uit om de meest antiwinkel"man" naar binnen te lokken...en dat daarin geslaagd is mag je geloven.

Dat we met Pasen ons lieten overtuigen dat "Christmas Village" onovertrefbaar is op het domein van Kerstversieringen verbaast zelfs onszelf.
Indrukwekkend!!

Ook andere gespecialiseerde winkels in decoratie lokten ons.
Daarbij vult het straatbeeld het melancholisch gevoel verder aan...en we lieten er ons graag in onderdompelen.
De stadsbron was voorzien van een heuse kroon gemaakt van echte gekleurde eieren.
Elk eitje had een kleurtje en versiering die er op wijst dat hier niets aan het toeval wordt overgelaten.
 Alles echt op zijn "Paasbest"!!
Enkele uren in Rothenburg doet je de hele wereld vergeten en doet echt deugd zelfs ....aan de innerlijke mens.
Jan vindt zelfs dat je met  "vogelperspectief" nog een beter beeld kunt maken. Benieuwd!!
"Rothenburg ob der Tauber" echt de moeite!!