De kerk van STANZACH "was"...!!!

 ....door de jaren heen voor iedereen die iets met Stanzach te doen had, een oerdegelijk richtpunt.

Omschreven door velen als mooi, uit- en inwendig prachtig gebouwd en versierd, een richtpunt van waaruit elke aanwijzing of activiteit kon starten....kortom een enig gebouw met een echt "hart" waarop men kon vertrouwen.

Het was zelfs algemeen aanvaard dat de kerk samen met zijn klokken het ritme van de Stanzachers bepaalde.

Aan de hand van de geproduceerde klokkengeluiden kon men het uur met zijn kwartalen volgen. De aankondigingen van gevaar of dreigend gevaar werden met klokkengeluid aangeduid.

Ieder sterfgeval in Stanzach werd door deze klokken gemeld en men kon, weliswaar als kenner, horen aan de klanken of er een vrouw of man gestorven was.

Dit alles was zo traditioneel vastgelegd dat zelfs een interpellatie in de gemeenteraad geen schijn van kans maakte.

"Frau Sauer" eigenares van het hotel Krone, naast te kerk gelegen, maakte de algemene opmerking van haar gasten, dat honderdachtentwintig (ja, ja 128) klokslagen om zes uur (ja, ja 6 uur 's morgens) haar gasten stoorden, maar een wijziging van dit ritueel werd met algemeenheid van stemmen - één (-1) afgewezen.

Tot nu niets aan de hand tot vorig weekend.

Op zaterdag 17 januari slaan de klokken niet om 6 maar om 7 uur 128 maal.

Ons heel ochtend programma is hierdoor in de war en de hele dagindeling start met één uur vertraging.

Wat je hier op de wijzerplaat ziet is de klok van de kerk van Stanzach met één uur vertraging.

Waarom zou dat zijn?... Ik zie Miel Scharlaeken in de Krone en als…kerkspecialist en kortstbijwonenede vraag ik uitleg over deze akoestische en communicatieve wijzigingen die héél Stanzach aanbelangen.

Ik krijg van Miel de aannemelijke uitleg dat dit gedaan wordt om de mensen van Stanzach in het weekend een uurtje meer rust te geven…. (zoals je me kent geloof ik verbeteringen…)

In de sneeuw zie ik onder een paraplu twee dames van Stanzach (Frau Helmuth en Frau Agnes) een idyllisch beeld vormen en ik spreek hen over de “belangrijke” wijzigingen in het dorpspatroon….deze dames weten van niets maar zijn toch tevreden dat ze dat dit van mij horen en dit “weiter leiten kunnen”…

Zondagmorgen zijn de klokken terug om 6 actief en maandagmorgen terug om 7….Miel heeft zich een kriek gelachen (met zijn uitvinding) en ik heb het ganse dorp opnieuw moeten  verwittigen van mijn onjuiste informatie.

Miel kent nog meer kerkgeheimen van Stanzach bv…..waarom er maar twee wijzerplaten zijn in plaats van vier op de toren…

Ik geef zijn uitleg hier ook maar weer voor waarheid:

-        Aan de achterzijde ligt het kerkhof en die bewoners moeten het uur …..niet meer kunnen volgen?!
-        - De wind komt ook meestal van de achterzijde en de wijzers  zijn zo windgevoelig dat de klok op hol kan slaan en de beide wijzers zouden dan steeds op halfzes staan …op die manier zou de klok dan ook dienst doen als weerstation en die dubbele taak is ook voor een kerkklok overbelastend….tot daar de uitleg van Miel!

Wat wordt er nu gedaan aan dit probleem?

Ik spreek de burgemeester op een tussenvergadering met de notabelen van het dorp, de beenhouwer en de jager en kaart publiekelijk het probleem aan.

Er wordt voor een oplossing gezocht en er wordt beloofd dat ....een specialist vanuit Zams gaat één van de volgende weken voorbij komen om alles weer op punt te stellen.

Tot dan is het hele sociale leven van Stanzach een ongeordende chaos!

Zo zie je maar...

Jeka is nu ook in "WALDRAST" Holzgau!!

Wanneer je van Warth komt keken we al jaren naar "Gasthof Waldrast" dat daar als één van de eerste huizen van Holzgau precies in het midden van de weg als verkeersremmer geplaatst was. 

 Al jaren stond het daar op een nieuwe bestemming te wachten ....tot deze zomer Theo het huis voor Jeka ging huren.

Ik weet niet of hij de i mensheid van de uitdaging juist had ingeschat  maar hij ging ze aan met alle vraagtekens van dien in de organisatie.

Kan men een heus hotel met minstens veertien kamers, een industriële keuken en twee gelagzalen op enkele maanden omtoveren tot een smaakvol "Jeugdhuis"?

We laten ons werkelijk "Uberrasschen" door de volgende beelden!

 Met behoud van de waardevolle authenticiteit   heeft men hier werkelijk een pareltje van een jeugdhuis gemaakt dat door elke toekomstige groep gaat gesmaakt worden.

We volgen enkele hoekjes van het interieur!

In de inkomhal wordt je direct uitgenodigd om van de eerste verbazing te bekomen.

 

In de rechtse "Stube" is rond een Tiroleroven een gezellige eetplaats of ontspanningsruimte gecreëerd die uitgerust is met een heuse bar.

 Aan kleurrijke passende elementen is hier heus geen gebrek en het is ook op dit gebied een streling voor het oog.

 De modern ingerichte keuken heeft een ware metamorfose gekregen en we willen het niet weten wat voor zweet en ... dit gekost heeft om deze zo te krijgen.

De kamers zijn alle veertien opgefrist en van een nieuwe bodem voorzien en daar zijn er enkele bij die je gewoon doen denken dat je in een sterrenhotel gelogeerd zijt.

 Daar dit huis ook voor de jeugd bestemd is kunnen hier en daar de stapelbedden natuurlijk niet ontbreken.

 

 Wanneer we in de huisgang naar links kijken zie je via een echt Oostenrijks houtsnijwerk een typische "Gastestube".

 Uitnodiging op gezelligheid is hier zeker op zijn plaats.

 De bijpassende bar kan naar believen ingevuld worden.

Deze avond wordt het huis voor de eerste maal gebruikt door een  groep. 

Voor deze gelegenheid zijn de tafels dan ook  gedekt. 

 Poseren met ....zal zich in de toekomst zeker nog vaak herhalen.

Al diegene die meegeholpen om dit mirakuleuze werk op enkele maanden tot een goed einde te brengen zijn van harte gefeliciteerd.

We zijn er zeker van de dit huis in de toekomst een regelrecht succes wordt voor de groepen van Jeka....waar wachten deze op.

 

 

Klein detail de lijnbus stopt voor de deur met als stopplaats "Café Waldrast".

Van service gesproken!!

Het "Oog " wil ook wat!!

Als je een feest (je) geeft voor je familie moet het ganse plaatje in orde zijn.

Van dit standpunt vertrekt de organisatie  ten huize Kristine en Ludo  en daarom moeten we bij hen zijn.

Dat hier op geen creatieve inspanning gekeken wordt willen we je toch even laten zien. 

 De tafelschikking voor een grote groep, daar begint het.

Naargelang van het moment van het jaar horen daar gepaste bijkomende decoratieve elementen bij.

Zorgvuldig worden ze uitgekozen en nog zorgvuldiger krijgen ze een plaats in het hele feestgebeuren.

 Zelfs de engelen die deel uit maken van het geheel zijn zorgvuldig aangekleed.

Wanneer er vogeltjes bij te pas komen krijgen ze een verzorgde , en goed uitgekozen plaats. 

 Het geheel ziet er overweldigend mooi gevuld uit!

Boeketten kunnen hier een welgekomen en  mooie aanvulling zijn. 

 Stille muurgetuigen.

De tafel van de 40 plussers. 

 Deze kunnen al een wat zachter aanvoelende decoratie verdragen.

 Er zal ook iets te smullen zijn en de eerste ronde van hapjes past volledig in het geheel.

Ook de zoete lekkerbekken komen aan hun trekken. 

Je moet natuurlijk de plaats hebben om zulk een feest(je) te organiseren ....maar dat dit genieten is kan je van de gezichten aflezen.

Bedankt voor de helpende handen en vooral voor de mooi ter beschikking gestelde accommodatie.

Wij hebben ook erg genoten van de echte vriendschap onder elkaar!!

Bedankt héél de familie!