Merkwaardige ontmoetingen van deze zomer!

In Luxemburg zaten we rustig een Belgisch ijsje te eten voor het Groothertogelijk paleis als daar een heus reclamefilmpje over de Schleck's werd opgenomen.

Je weet wel Andy en Frank Schleck die de laatste Ronde van Frankrijk kleur gaven en respectievelijk, Andy als 2de an Frank als 5de, eindigden.

In diezelfde eindstand vinden we ook een ander Luxemburger namelijk Kim Kirchen als 57ste.

Niet slecht voor zo een klein landje als Luxemburg.

We waren er dan ook als de kippen bij om zulke vedetten te fotograferen en nog meer om hun uiterlijk te bewonderen.

Voorheen hadden we in Innsbruck ook al enkele merkwaardige figuren voor onze lens gekregen.

Bv. Deze twee Pakistani die in Innsbruck, waar je ze helemaal niet verwacht, rondliepen en graag pauseerden voor een in het decor passende "Mimespeelster".

Een zwangere dame liep hier rond met een origineel buikopschrift dat ze "een man en bouwgrond" zocht voor haar en misschien wel voor haar ongeborene..

Of ze nu ook een man zocht of al één had kon ik uit het opschrift niet duidelijk opmaken.

Dat er twijfel was kon je opmaken uit haar gedrag dat toch wel even afweek van het normale.

De Barokkaanse "Mimespeelster" deed haar werk met gratie en plezier...zeker als er iemand iets in haar geldkorfje wierp.

Haar waakhond had de benijdenswaardige taak een ganse dag onder haar rokken te moeten vertoeven...

In de "Hofkirche" fotografeerden we deze "Blauwbaard" die zo te zien er niet alleen heel imposant uitziet maar zoveel succes heeft met zijn edele delen dat deze er heus gaan bij blinken van trots.

Dat men daar zo lang moet voor wachten tot men een standbeeld is valt ook hier wel op.
Er is dus wel het één en het ander merkwaardigs te zien ...Je moet er wel juist zijn als het verschijnt.

Wegmijmeren in de "Fischerstube"!

Verstopt in Grunau,tegen de bergwand, rij je er voorbij zonder dat het je opvalt?
Het ziet er van buiten schamel en oeroud uit maar...het is niets van dit alles.
Een heuse goed onderhouden forellenbeek is het eerste wat de aandacht trekt.
Een gezellig terras met uit zware houtenbomen gemaakte tafels die tegen een weer- en ander stootje kunnen.
Van binnen is het erg knus en zeker gezellig, koel in de zomer en goed verwarmd door een echte open haardvuur, in de winter.
Bij Herman Geiger gaan we graag eens langs om te "Erholen".

Dat er nog van dit gedacht zijn bewijst de toeloop. Je bent er nooit alleen en zeldzaam zijn de keren dat je er geen bekenden tegenkomt.

Vorig jaar hebben we hier bv. samen met de familie van Jacky en Hilde Neyens een gezellige namiddag op het terras doorgebracht.

Binnen in de knusse houtsfeer van schijnbaar onbewerkte houtbalken heb je een gevoel dat de tijd is blijven stilstaan.
De bijhorende houtsnijdecoratie, in dezelfde stijl, vervolledigen dit gevoel en laten je fantasie de vrije teugel.

Zo zou deze “kop” zeker niet misstaan op één of andere Tiroolse jager die zijn wild observeert.

Een wijze "berggeest".

Een heuse “koebel” die er sommigen misschien moet helpen aan herinneren dat het tijd is om de koeien te gaan melken.

Deze “nestgeest” heeft zich dicht bij het haardvuur genesteld en beloert met zijn vinnige oogjes de bezoekers.

Deze "vrolijke Hans" heeft als taak de mensen te verwelkomen en is daarvoor dan ook in het voorportaal opgehangen.

Een echte "inktvis" geest.

Deze genieter zou hier nog veel meer kunnen over fantaseren maar dan..moet je hem wel een wijntje betalen in "De Fischerstube".

Ook er zonder gaan we hier graag nog eens terug om te genieten van de uitzonderlijke sfeer.