Frans Van Hove huisdokter in Merchtem is daar gisteren begraven.
Hij was amper 58 en veel te vroeg gestorven.
Dat hij buiten dokter zijn een heel sociaal actief toegepast leven had is onweerlegbaar.
Dat hij zich in 2007 al over een familie van Burundese vluchtelingen ontfermde hebben we kunnen vaststellen.
Hij was bovendien jarenlang vrijwillige dokter voor de sneeuwklassen bij Jeka in het Lechtal.
Dit steeds tot ieders tevredenheid vervulde hij die rol op een op zijn minst gezegd eigengereide manier.
Onze bewondering voor zijn engagement steeg toen we enkele tijd later moesten vaststellen dat hij deze moeder met deze acht vluchtelingen kinderen huwde en plots vader werd van acht zwarte kinderen.
Eén van de zonen was zodanig verwond in de genocide dat hij in een rolstoel zat en aan de nierdialyse.
Om deze familie ook van Europa te laten genieten kwam hij met hen op kamp met Jeka.
Dat dit soms chaotisch maar steeds spectaculair en opvallend verliep is ook het minste wat je hierover kan zeggen.
Onze bewondering voor zo een mateloos engagement hebben we steeds als voorbeeld aangehaald en heeft onze bewondering steeds genoten.
We betreuren dan ook erg het veel te jonge heengaan van Frans en bieden de bedroefde familie onze oprechte deelneming aan.
In september 2007 schreven we op onze blog een artikel over deze merkwaardige man met zijn vluchtelingen die bewonderende indruk maakte op al de Jeka medewerkers. Je kan dat verslag hieronder nog eens herlezen.
Met Frans Van Hove en de "zijne" naar...Lech!
Frans is dokter bij Jeka tijdens de sneeuwklassen.
Hij doet dat al enkele jaren tot ieders tevredenheid.
Dat we hem deze zomer op een andere manier zouden leren kennen werd al een tijdje aangekondigd.
Dat hij een groep vrienden zou kunnen op de been brengen om samen met hem een bergkamp te organiseren, dat zagen we van hem wel zitten maar dat hij zich zou engageren om een ganse familie Ruandese oorlogsvluchtelingen mee naar Stanzach te brengen was meer dan we ons van Frans konden voorstellen.
Hier heeft hij ons hier positief gepakt!!
We wensen hem proficiat met deze toch wel grandioze manier van sociaal engagement.
Dat zijn organisatie niet over rozen liep, hoorde we op een bepaalde avond, wanneer hij met zijn vluchtelingen groep op weg naar Hongarije, zijn eerst voorziene bestemming, aan de grens met Hongarije geblokkeerd zat en op zwerftocht ging door Oostenrijk op weg naar Tirol.
Tirol is en blijft voor hem het "beloofde land" en met wat blijheid om het mislukken van zijn vorige bestemming, nestelde hij zich, tot ons aller vreugde, in Conscience in Stanzach.
Dat hij hier met zijn groep Afrikanen indruk maakte, staat buiten kijf.
Dat ook medewerkers van Jeka graag, met zijn groep, de liefde voor de bergen genoten vertellen ons de beelden van de uitstap naar Lech.
Dat deze mensen het erg op prijs stelden dat Frans voor hen deze wereld creëerde kan je op hun gezichten aflezen.
Frans bracht hen tussen de hoogste toppen, door met hen in Lech de Rufikopfcabine te nemen en ze te laten genieten van een uitzonderlijk bergdecor.
En of ze er van hebben genoten.Frans in ieder geval. Hij
heeft de hulp aan anderen met succes in praktijk gebracht en daarvoor zeggen we; "Proficiat Frans".
