Wanneer voor enkele dagen nog sneeuw alles bedekte onder een witte laag moeten we nu onze blikken naar boven richten om een nieuw wit uitspansel te kunnen bewonderen.
Onze kersenboom, wekenlang onderdrukt, door winterse temperaturen, heeft op een miraculeuze wijze weerwraak genomen op deze koude kwelduivel die hem belette zijn frisse lentebloesem te ontwikkelen.
Maar nu, met een opmerkelijke versnelling, is hij alles aan het inhalen om toch maar op tijd zijn drang op verdere ontwikkeling te tonen.
Wij mogen daarvan mee genieten.
En of we er van genoten hebben....het waren maar twee dagen maar ze werden na zoveel koude zoveel te meer gewaardeerd.
Gelijktijdig doet elke tak zijn best om op zijn mooist te demonstreren dat je op elk plaatsje bloemen kan toveren.
Dat deze bloemen attractief zijn is niet zonder reden want ontelbare bijen storten zich op hun nectar en deze willen niets liever dan dat ze zoiets als bevruchting van de buren binnen krijgen om zich verder te ontwikkelen.
Dit alles gade slaan kan alleen maar erg plezierig zijn. Of we er van genieten!
Zeker als je zelf je omgeving (huisgevels) in een proper kleedje hebt gestoken en dat dit niet zonder lijfelijke vermoeidheid gebeurde daar ben "ik" zeker van.
We laten wel niet zien wat we daar op drinken!