Frans VANHOVE is niet meer!!!

 

Frans Van Hove huisdokter in Merchtem is daar gisteren begraven.

 Hij was amper 58 en veel te vroeg gestorven.

 Dat hij buiten dokter zijn een heel sociaal actief toegepast leven had is onweerlegbaar.

 Dat hij zich in 2007 al over een familie van Burundese vluchtelingen ontfermde hebben we kunnen vaststellen.

 Hij was bovendien jarenlang vrijwillige dokter voor de sneeuwklassen bij Jeka in het Lechtal.

Dit steeds tot ieders tevredenheid vervulde hij die rol op een op zijn minst gezegd eigengereide manier.

Onze bewondering voor zijn engagement steeg toen we enkele tijd later moesten vaststellen dat hij deze moeder met deze acht vluchtelingen kinderen huwde en plots vader werd van acht zwarte kinderen.

 Eén van de zonen was zodanig verwond in de genocide dat hij in een rolstoel zat en aan de nierdialyse.

 Om deze familie ook van Europa te laten genieten kwam hij met hen op kamp met Jeka.

 Dat dit soms chaotisch maar steeds spectaculair en opvallend verliep is ook het minste wat je hierover kan zeggen.

Onze bewondering voor zo een mateloos engagement hebben we steeds als voorbeeld aangehaald en heeft onze bewondering steeds  genoten.

We betreuren dan ook erg het veel te jonge heengaan van Frans en bieden de bedroefde familie onze oprechte deelneming aan.

In september 2007 schreven we op onze blog een artikel over deze merkwaardige man met zijn vluchtelingen die bewonderende indruk maakte op al de Jeka medewerkers. Je kan dat verslag hieronder nog eens herlezen.

Met Frans Van Hove en de "zijne" naar...Lech!

Frans is dokter bij Jeka tijdens de sneeuwklassen.

Hij doet dat al enkele jaren tot ieders tevredenheid.

Dat we hem deze zomer op een andere manier zouden leren kennen werd al een tijdje aangekondigd.

Dat hij een groep vrienden zou kunnen op de been brengen om samen met hem een bergkamp te organiseren, dat zagen we van hem wel zitten maar dat hij zich zou engageren om een ganse familie Ruandese oorlogsvluchtelingen mee naar Stanzach te brengen was meer dan we ons van Frans konden voorstellen.

Hier heeft hij ons hier positief gepakt!!

We wensen hem proficiat met deze toch wel grandioze manier van sociaal engagement.

Dat zijn organisatie niet over rozen liep, hoorde we op een bepaalde avond, wanneer hij met zijn vluchtelingen groep op weg naar Hongarije, zijn eerst voorziene bestemming, aan de grens met Hongarije geblokkeerd zat en op zwerftocht ging door Oostenrijk op weg naar Tirol.

Tirol is en blijft voor hem het "beloofde land" en met wat blijheid om het mislukken van zijn vorige bestemming, nestelde hij zich, tot ons aller vreugde, in Conscience in Stanzach.

Dat hij hier met zijn groep Afrikanen indruk maakte, staat buiten kijf.

Dat ook medewerkers van Jeka graag, met zijn groep, de liefde voor de bergen genoten vertellen ons de beelden van de uitstap naar Lech.

Dat deze mensen het erg op prijs stelden dat Frans voor hen deze wereld creëerde kan je op hun gezichten aflezen.

Frans bracht hen tussen de hoogste toppen, door met hen in Lech de Rufikopfcabine te nemen en ze te laten genieten van een uitzonderlijk bergdecor.

En of ze er van hebben genoten.Frans in ieder geval. Hij heeft de hulp aan anderen met succes in praktijk gebracht en daarvoor zeggen we; "Proficiat Frans".

 

Demerstraat 23 Diest. Vroeger en nu!!

Charlotte verbouwt haar huisje in de Demerstraat.

Hierover hebben we al eerder bericht.

 Het heeft wel wat langer geduurd dan zijzelf verwacht heeft maar uiteindelijk is haar "droomhuisje" bewoonbaar.

 We geven je hieronder een onvolledig overzicht waarom deze verbouwing toch wel wat wat meer in zich had dan een normale verbouwing.

Niets maar dan ook niets buiten de rechtse buitenmuur was aan dit pand herbruikbaar.

 Dat begint met een nieuw dak en dakisolatie.

Aan de zolderverdieping hadden de vorige eigenaars reeds een slordige poging gedaan om isolatie aan te brengen maar deze hebben we oordeelkundig moeten verwijderen.

Deze kamer is bijna niet meer herkenbaar vanuit zijn originele versie.

De keukenmuur was verzakt door de demerwerken en het heeft ook hier heel wat moeite gekost om hier een moderne keuken uit te toveren!.

Zijmuren waren in erbarmelijke brokkelige staat en het versterken, vochtvrij maken en interieur presentabel maken had ook hier weer heel wat voeten in de aarde.

Twee steektrappen zorgden dat de verschillende verdiepingen met wat moeite bereikbaar waren.

 Een spiltrap over drie verdiepingen verving deze trappen en deze trap is nu de "oogappel" van het huis.

Dit zijn maar enkele beelden van deze bijna onbegonnen karwei. 

We zijn blij voor Charlotte dat het uiteindelijk tot dit resultaat heeft geleid en we wensen haar hier veel geluk in haar nieuw stulpje.

We zijn nog fierder op haar dat ze zulke uitdaging durfde aangaan en door volgehouden hard werken tot dit resultaat gekomen is.

Ik kan wel niet genoeg mijn bewondering uitdrukken aan de ouders van Charlotte zonder dewelke ze zo een uitdaging niet had durven of kunnen aangaan.

 

Groot sportnieuws vanop de BARENBERGSEWEG!

Dat we een sportieve straat zijn staat buiten kijf. Denk maar aan het voetbal van Sparta Schaffen, F.C. Hezerheide en F.C. Polyte.

 Ondanks herhaalde tevergeefse pogingen om zijn gazon te doen groeien heeft René Knockaert de bestemming van dit koppig stukje grond totaal omgegooid tot....

In Diest in "De Zwaan" is er al een petanquebaan naast het café. Hier had René al enkele keren tevergeefs geprobeerd om de specialisten de loef af te steken.

Gebrek aan trainingsmogelijkheden werd als aanvaard excuus ingeroepen.

Daarom: hier kan maar op één manier aan verholpen "ZELF EEN BAAN AANLEGGEN"

 

En.... zo geschiede!!

Twee voordelen werden uitgespeeld tegen deze aanleg: 1ste: Je kan trainen en spelen tegen andere "beginnelingen". 

2de Je speelt altijd met een niet te versmaden thuisvoordeel.

Met deze voordelen maak je zelfs de meest kritische "monddood".

Wat volgt kan je uit de beelden opmaken.

Niets werd aan het toeval overgelaten om dit nieuwe terrein te laten concurreren met de beste uit de streek.

Ondergrond - horizontaliteit - afbakening van speelruimte en reglementair te gebruiken oppervlakte.

Ecologische inbreng met de aanleg van een groene omgeving het is er allemaal al moet gezegd dat de weergoden René  de laatste tijd zeker goed gezind geweest zijn.

De eigen inbreng getuigt dan professionalisme, doorzetting, afwerkingsnauwkeurigheid.

Niets, maar dan ook niets wordt aan het toeval overgelaten.

Het resultaat is dan ook navenant, gewoon schitterend.

Er wordt gefluisterd dat zulke vorm van animatie geen lang leven beschoren is zonder.....het kunnen doorspoelen van de verhitte gesprekken die bij elke sport en supporters onvermijdelijk gaan optreden... ook hier werd aan gedacht!

Daarom dit scorebord: aan duidelijkheid als functie laat dit bord het beste vermoeden.

Score verloop op originele visuele manier te volgen voor zowel  bezoekers als de thuisspelers.

Wat het resultaat betreft wachten we natuurlijk op, de ploegen die zich aandienen en de eerste officiële partijen na de inhuldiging.

Een bar is gepland?!!

Kijklustigen kunnen al een eerste blik werpen op deze uitnodigende nieuwe creatie.

Inschrijvingen en opmerkingen deponeert men in bus nr 51.

We wensen Réne veel succes met deze positieve bijdrage aan de Barenbergseweg in Schaffen.

 

Jan BOGAERTS voor ons een "genie"!!

 

Jan BOGAERTS voor ons een "genie"!!

Jan Bogaerts was toentertijd onze "leraar" wiskunde in de A2 van KTA1 Diest.

In al de jaren van A2 en A1 gaf hij wiskunde en bij ons ook Natuur- en Scheikunde.

Tot daar niets abnormaals zou je zeggen maar Jan was zo een uitzonderlijke leraar dat hij bij al de leerlingen die bij hem les gevolgd hebben een onuitwisbare indruk heeft nagelaten.

Zijn onnavolgbare rustige stijl, de natuurlijke wijze waarop hij ontzag afdwong van ieder van ons, zorgde ervoor dat iedereen  opkeek naar hem en zijn leerstof  zodat deze tot iedereen moest opgepikt en doordrong tot levenslange wijsheid.

Bogaerts was afkomstig van Mechelen waar hij, mede door zijn rijzige gestalte, basket speelde bij de plaatselijke Atheneumploeg.

Pitzenburg, zo heette die ploeg speelde op het hoogste niveau en Jan was hierbij een spelbepalende figuur.

Het basketten bleef bij hem in het bloed en ook in Diest heeft hij bijgedragen tot de groei van de plaatselijke ploeg. In bovenstaande foto staat hij als trainer speler op de onderste rij als tweede van links.

Hij was een imponerende mooie, goed verzorgde, modieuze man die vooral door zijn buitengewone vakkennis ook de leerlingen dwong tot een uiterste concentratie en volgzaamheid.

In zijn minuscuul puntenboekje noteerde hij elke activiteit op zijn eigen gereide manier.

 Medewerking in de klas, overhoringen en testen. Zijn examens verbeterde hij ook op een manier zodat elk facet van de kennis beoordeeld en ....veroordeeld werd. Bij "den Bogaer" kreeg je zonder discussie de punten die je verdiende en dat werd door niemand ooit in twijfel getrokken.

Zijn summiere opmerkingen werden door iedereen als hamerslagen opgenomen.

Daar wij in de technische school zaten paste hij dikwijls de leerstof aan, aan de noden van andere vakken waar die wiskunde dan kon gebruikt worden. We denken dan aan integralen in Sterkteleer en imaginaire getallen in Wisselstroom.

 Kortom een pedagoog die in grote mate oog had voor de noden en de capaciteiten van zijn leerlingen en elke leerling dreef tot het uiterste van zijn mogelijkheden zonder hem ooit totaal te veroordelen.

Chrisostomos was éénmaal per jaar de dag dat Jan een aangepast programma had en zijn quiz was dan indrukwekkend.

We hebben Jan nooit de eer kunnen bewijzen die hij meer dan terecht verdiende.

Hij stierf op een veel te jonge leeftijd zoals hij was. Hij is geruisloos heengegaan maar heeft bij ons een bom van goede herinneringen nagelaten.

We , ik spreek hier in naam van al de leerlingen die bij hem in de les gezeten hebben, houden aan deze uitzonderlijke man en vooral leraar de meest beklijvende herinneringen over.

Ik hoop dat velen dit artikel kunnen onderschrijven als een postuum eerbewijs aan een leraar die ons gevormd heeft op een onnavolgbare manier maar zeker onuitwisbaar.

We hopen dat ook de familie, zijn kinderen, weten wat wij over hun vader denken en deze ode ook hen fier maakt.

Lente in tijden van "Oorlog"!

Moeilijke tijden waren er en zijn er!

Erg wisselende problemen waar we moeten mee rekening houden en naar leven en....dan komt daar nog een oorlog in Oekraïne bovenop.

Gelukkig is er, nadat we deze emoties doorstaan hebben en doorstaan, één constante en dat is de "NATUUR".

Tijdens deze periode in het jaar is dit een welgekomen afleiding waar we ons graag aan optrekken en van genieten.

Bomen, struiken, planten en knollen trekken zich van de rest niets aan en hernemen met vlijt en kleurenpracht hun activiteiten tot groot plezier van ieder die er oog voor heeft en...dit eventueel voor zijn camera wil brengen.

Dat ook wij daar menig handje moeten aan toesteken nemen we er graag bij om van een nog beter resultaat te genieten.

We hopen dat dit meer mensen doen en zich daar goed bij voelen in plaats van de vrijheid en het gedachtegoed van anderen te bepalen.