Op informatiereis in ...de regen!

Het was die morgen overal heerlijk wit gesneeuwd. Om een "sneeuwklas" voor te stellen kon je het amper beter dromen.
We hadden het in het verleden al anders meegemaakt en deze werkelijkheid overtrof de stoutste verwachtingen.
Kamerindeling en ontbijt, even bespreken hoe deze dagen gingen verlopen en iedereen op weg om het skiveld en de bijhorende accommodatie te gaan bewonderen.

De eerste vlokken begeleiden ons op deze tocht naar het skiveld, maar de witte vlokjes gingen langzaam over in doorschijnende regendruppels en we waren dan ook al blij dat we de "Vossenkamer" in de lokale school konden bezoeken.
Na de middag was iedereen nieuwsgierig hoe zijn toekomstig huis er zou uitzien dat we ons bij de wandeling door Stanzach en het bekijken van de respectievelijke huizen geen vragen stelden over de neervallende regen.
De nattigheid voelden we pas wanneer we in "De Post" zaten na te kaarten bij een warme....
Tijdens het avond rodelen in Holzgau was de 0 graden grens met ons. Boven korrelsneeuw en beneden water. Toch ook dit kon de pret van de leraars niet bederven alhoewel....er toch niemand boos was dat we in de "Dorfsalm" binnen zaten voor de après rodel.
De volgende dag, van het zelfde weer, hadden we een uitstap naar het kasteel ruïne Ehrenberg op het programma.
Eigenlijk opgebouwd als interactief voor kinderen, konden de leraars, hun hier ook goed amuseren.Ze pasten maliënkolders, trokken ridderzwaarden en lieten zich graag tot ridder slaan.

Of ze uit waren op het veroveren van een "Jonkvrouw" of een heuse "Ridder" heb ik niet gevraagd. Het enthousiasme onder de leraars was in ieder geval bijzonder groot.

Naar de "Jöchelspitze" die namiddag was zinloos.
Buiten was geen enkele berg te zien en het regende onop.....
Kegelen bij Johan in Alpenblick Bach was het alternatief.
Eerste gewin katten gespin en we dropen als grote verliezers af.

Een warm drankje lieten we ons toch nog smaken.

Dan zouden we de competitie maar door trekken en ‘s avonds in het lokale "Schiesslokal" een heuse competitie voor goud, zilver en brons in twee categorieën. De volwassenen en de jeugd.
De gevaarlijke individuen, we bedoelen goede schutters, kwamen op de voorgrond en zij gingen met de prijzen en de medailles lopen.

De minder slecht weer aangekondigde maandag werd dan gebruikt om naar de "Lechtaler Bergbahn" te trekken.
Hier werd geskied en gekeken hoe het zou kunnen zijn en aanvoelen met mooi weer.
Een ontwrichte enkel werd als souvenir mee genomen door Evi Melkebeke van de school "Het Lentekind" uit Lennik.
Alles wat een sneeuwklas zo mooi maakt, staalblauwe hemel, prachtige wandelingen, mooie vergezichten of indrukwekkende besneeuwde bergen hebben we niet gezien maar dat er onder de deelnemers veel nieuwe vriendschappen zijn gesloten is zeker en oh zo belangrijk.
Zo zie je maar dat het niet altijd is, waarvoor je op reis gaat, dat het plezier uitmaakt van zo een gebeurtenis.