"ZO" was het vorig jaar in het Lechtal!

De uitzonderlijke Paasvakantie van 2008!
We weten er nog alles van. Sneeuw in overvloed, zelfs zoveel dat we er op een bepaalde dag zelfs niet konden in skiën en een andere dag er niet naar toe mochten rijden wegens lawinegevaar.
Wat het dit jaar gaat worden weten we nog niet maar dat er sneeuw in overvloed is, is een feit en dat ze mooi weer aankondigen voor de volgende dagen ook.
Het beloofd en wat we er van maken of...zullen van maken is het avontuur van een skivakantie.
We halen hier enkele herinneringen op om iedereen in de stemming te brengen want het grote vertrek is al voor vrijdag 3 april.

Paaseieren rapen in de sneeuw!

We zien het ons hier nog niet te dikwijls doen!

Met Pasen wandelen over een maagdelijk wit sneeuwtapijt.
We deden het vorig jaar de eerste dag op tocht naar "Wasle".

Hohenschwangau en Neuschwanstein bezoeken tijdens een skivakantie hadden we nog nooit gedaan.
Het was charmant en het werd "des al niet te min" een boeiende dag!

Warth als uitdagend sneeuwparadijs deed meer dan zijn naam “alle eer” aan.

en of we er van genoten hebben...We gaan jullie niet verder water(sneeuw)achtig maken.

Maar ook Pasen 2009 beloofd en we hebben ons goed humeur reeds ingepakt.

THEO.

Zo plotseling verliet hij ons dat hij zijn hele omgeving in diepe rouw dompelde.

Hij kon zich anders zo rustig en onopvallend tussen mensen bewegen dat hij nauwelijks opviel en...nu plotseling dit!

Hij kon alles zo op zijn manier bekijken en met een lichte glimlach op zijn gelaat alles in zich opnemen. Theo en Mia genoten samen van hun steeds groter wordende familie.

Hun vrienschap werd erg gewaardeerd en ook de kleinkinderen konden enorm genieten van hun attente aanwezigheid.

Theo we gaan je missen, ook de kleinkinderen waar je zo spontaan mee kon spelen.

We hopen voor Mia dat de goede herinneringen aan Theo haar zullen helpen om het verdriet van zijn heengaan wat dragelijker te maken.

Voor ons ging een goede vriend heen en we zullen hem daarom gedenken.

Amaryllis...deel twee!!

We vonden ze al eens tussen de winterplanten maar dit jaar viel haar stengel met klaarstaande bloem vlug op en kon ze haar "pronkplaats" snel aan de keukenvenster innemen.

Kleurrijk, indrukwekkend van grootte met een uitdijende bloemenknop.
Je kan er heus niet naast kijken en je moet een echte natuurbarbaar zijn als dit je aandacht niet trekt en om dit niet mooi te vinden.

Elk detail is fris en verzorgd, als je zelfs je meeldraden zo zorgvuldig kunt etaleren heeft de natuur deze bloem met buitengewone kwaliteiten begenadigd.

Dat ze tegelijkertijd de lente aankondigt is graag meegenomen.
Om de koude buitentemperaturen te misleiden kijken we en blijven we kijken, naar onze "Amaryllis".

Zou de paastijd mee zorgen voor deze melancholie of .. lusten we gewoon graag een paaseitje?

Zo maar een feest bij Carla!

Elke gelegenheid om een feest in te richten is een goede reden.

Alhoewel er een verjaardag wel voor iets tussen zit, eh Carla

. Er zijn geschenken dus ook een reden.

Marie doet dienst als extra serveerster en...ze doet dit met stijl.

Bij praten tussen de verschillende generaties. Jeugd legt uit, de ouderen luisteren, verwondert en ...geboeid.

De gelegenheid om van zusters en broer een foto te maken. De moeder bekijkt het tafereel met de nodige fierheid.

Aan tafel en...op weg naar een gezellige avond.

Het dessert is van een bijzondere fijnheid en...we kunnen het weten. Zelfs nu nog komt het water in de mond.

Carla nog vele jaren en als je ons nog zo maar eens vraagt, wel we zullen er zeker zijn.

"Beelden" uit het Lechtal!

Dat het Lechtal iets heeft met "houtsnijden" wisten we al.
Dat hun beelden menige huiskamer in Tirol en ver daarbuiten gepast of wat minder gepast siert is een feit.
Dat er heel wat mensen met dit houtsnijden hun brood trachten te verdienen zien we aan de talrijke winkels die zich hierin hebben gespecialiseerd.
Ook in open lucht zijn er in elk dorp beelden te zien die verwijzen naar deze cultuur.
Hoe die beelden er in de winter uitzien wanneer het landschap er op een natuurlijke wijze als een openluchtmuseum uitziet willen we je wel eens tonen door de vergelijking te maken met de zomerbeelden.

De "Steenbok" draagt met evenveel waardigheid zijn sneeuwpracht als in de zomer zijn horens.
Hij heeft voor de sneeuw ook nog horizontale "lawineverbouwingen" ingebouwd.

"Geierwally" moet in de winter ook nog de aan haar voeten liggende sledes bewaken, terwijl ze in de zomer alleen maar oog moet hebben voor de haar aanvallende arend of "Geiger".

Hij kijkt veel droeviger in zijn zomerse opstelling.
De "echte" Tiroler!
Voor hem maakt het niets uit of hij al dan niet met winterse omstandigheden moet afrekenen.
In tegendeel zelfs, hij vindt het, aan zijn gelaatsuitdrukking te zien, nog plezant dat hij kniehoog in de sneeuw staat.

Hij kijkt veel droeviger in zijn zomerse opstelling.

Maar het zou het Lechtal niet zijn als men het materiaal van het ogenblik, hier ruime hoeveelheden sneeuw, niet tot iets creatiefs omvormde.
Het dorpsplein van Holzgau kreeg een toepasselijk zéér opvallend "kunstwerk".

Zou het toch waar zijn dat "De creativiteit de rijkdom is van de gewone man"?

Wat doe je met zoveel sneeuw?

Dat we dit jaar een echte winter hadden met véél sneeuw in het Lechtal heeft iedereen horen zeggen en wij zelfs met plezier ervaren. Het was van vorige eeuw geleden -1999- dat er nog gesproken werd van lawinegevaar en afsluiten van zijdalen zoals Hinterhornbach.
Maar wat doe je zoal met zulke grote hoeveelheden sneeuw?
Van in de vroege morgen reden de sneeuwruimers op en aan om de wegen vrij te maken.

Je eigen doorgang naar je eigen huis vrij houden is daar een van. Dit moet meerdere keren per dag daar de ruimers bij elke passage alles weer tot beenhoogte dichtgooien.

Op de daken tracht met de overtollige belasting, door de sneeuw, te verminderen door deze handmatig af te scheppen.
Dit gebeurt onder grote belangstelling van vakantiegangers die hun schop gewoonlijk op een andere manier hanteren.

De sneeuwman van Holzgau, de grootste ter wereld, doet in dit landschap zijn naam alle eer aan en stak zijn neus met fierheid in de lucht.

Zelf een iglo bouwen is met deze toegeleverde hoeveelheid sneeuw, zelfs voor kinderen, een niet zo moeilijke opdracht.
Of de vaders, van de kleinkinderen van Ilonka, hier geen handje hebben geholpen, om dit puik resultaat te bereiken, durf ik niet bevestigen.

Wat we wel zien is dat ook de natuur creatief kan omgaan met zijn materiaal.
Overhangende sneeuwmassa's en indrukwekkende pieken zijn een normaal voorkomend verschijnsel , maar dat je ook neerbuigende hoopjes hebt die nauwelijks hun verlegenheid kunnen verbergen is bijna onbegrijpelijk en kunnen echte mannen zich helemaal niet voorstellen.

De houten kunstwerken dragen nu met fierheid hun nieuwe toegevoegde waarden.
Zelfs met hun voeten in de sneeuw blijven ze trots op post en verliezen ze niets van hun gracieuze kunstvorm.

Dat we met de auto af en toe vastreden in deze sneeuwmassa nemen we er met graagte bij want we zagen nog nooit zoveel lachende en tevreden gezichten in de winter in het Lechtal.
We hopen dat de komende zomer ook zo zijn best gaat doen als deze winter.

Wanneer je meer beelden wil zien van deze uitzonderlijke winter klik je hier op www.hcruysberghs.tk en doorklikken naar "De uitzonderlijke winter 2009 in het Lechtal" of je klikt boven rechts op Harrie's website en je doet hetzelfde.