THEO.

Zo plotseling verliet hij ons dat hij zijn hele omgeving in diepe rouw dompelde.

Hij kon zich anders zo rustig en onopvallend tussen mensen bewegen dat hij nauwelijks opviel en...nu plotseling dit!

Hij kon alles zo op zijn manier bekijken en met een lichte glimlach op zijn gelaat alles in zich opnemen. Theo en Mia genoten samen van hun steeds groter wordende familie.

Hun vrienschap werd erg gewaardeerd en ook de kleinkinderen konden enorm genieten van hun attente aanwezigheid.

Theo we gaan je missen, ook de kleinkinderen waar je zo spontaan mee kon spelen.

We hopen voor Mia dat de goede herinneringen aan Theo haar zullen helpen om het verdriet van zijn heengaan wat dragelijker te maken.

Voor ons ging een goede vriend heen en we zullen hem daarom gedenken.