Zeg niet "zomaar" een EINDWERK!!

Alexander zit in het laatste jaar van een kunstrichting.

Hier verwacht men dat er een eindwerk gemaakt wordt.

De opdracht is een puzzel maken die alle ingridienten bevat van het werk van een hedendaagse architect.

Alexander dweept met een Japanse architect die, beton, glas en kunststof als uitgangsmateriaal in zijn werk gebruikt. Dit idee levert, na veel transpiratie en inspiratie, een puzzel blok op die knap in elkaar steekt.

Puzzel onderdelen maken uit betonblokjes, die daarenboven juist in elkaar passen, is geen evidentie.

Dit vraagt heel wat voorbereiding en technische vaardigheden dit in een vrij ongewoon te bewerken materiaal.

Hier doet hij het laatste lijmwerk om de onderdelen samen te stellen.

Een bewonderende Bompa komt een helpend handje toesteken onder de argwanende blik van de createur.

Het passen met veel 'Fingerspitsengefühl" is zéér spannend en wordt met bewonderende ogen gevolgd. Maar alles klopt tot het kleinste gaatje!

De omkadering is zorgvuldig en passend voorbereid.

Hier is niets aan het toeval overgelaten.

Het "moment suprême".
De blok vormt één passend geheel in de speciaal ontworpen doos van aluminium en plexiglas.

De weerkaatsing van de omgeving beantwoordt aan de gestelde verwachting en geeft uitstraling aan de constructie.

Nu nog ...de leraar en de jury overtuigen .

Als bevoorrecht getuige zou ik zo zeggen:" Alexander je bent goed bezig".

Helene "Eén en twintig"!!

Je kan geen betere dag uitkiezen als een zonnige zondag om je "één en twintigste verjaardag" te vieren.

Helene van harte proficiat bij het nemen van je zoveelste mijlpaal op weg naar een gelukkig leven!

Alles werd in het werk gesteld om ook deze feestdag te laten slagen.

Geexperimenteerd werd er met - goed gelukte- zelf gemaakte pasta.

De moeder des huizes maakte de speciale bijhorende saus uit het nieuw aangekocht Italiaanse kookboek.

Tafel- en andere versieringen zorgden ervoor dat ook het decor een feestelijk uitzicht kreeg.

De "potterie" op zijn best, om zich met een lentefris kleurig uitzicht in te passen in het feestgebeuren.

Gezellig nababbelen behoort zeker bij het nagenieten van de heerlijke maaltijd.

En zoals Stefanie en Charlotte doen ze dit ieder op hun eigen manier.

Dat de zwemvijver, bij dit mooi weer bij de jeugd de voornaamste aantrekkingspool was, is vanzelfsprekend en er waren er zelfs bij die nog meer wilden, vraag maar aan Jef, maar soms ietsje minder, vraag maar aan Jerome.

De uiterlijke tekenen van vertier kon je op sommige gezichten duidelijk aflezen en wordt ondersteunt door deze zéér vanzelfsprekende foto.

We wensen Helene een fijne toekomst en véél succes in de binnen kort aankomende examens.
We zullen voor je duimen want we weten dat...je het kunt!

Moederdag!

"Moederdag" het klinkt magisch en je kan er maar beter bijzijn als het gevierd wordt.

Bloemen en geschenken horen er in de eerste plaats bij en zelfs in het woord "Grootmoeder" vinden de kleinkinderen het woord moeder terug.

De honden Loebas en Blanko komen meer mee uit nieuwsgierigheid maar doen zich zeker opmerken.

Sfeer is er en als het weer dan wat mee wil wordt het vast een gezellige namiddag (anders ook!)

De kleinkinderen hebben reeds die ervaring, dat je best je eigen zitje meebrengt, om zeker te zijn dat je een plaatsje bemachtigt tussen het groot gedoe. Zeker is zeker!

Een ijsje en of een stuk taart hoort er zeker bij en kan de gezelligheid alleen maar verhogen.

Met zijn allen zeggen we "Een gelukkige moederdag" aan Angèle.

Eens naar BOKRIJK voor....de bloemen!

Open tuin dagen in Bokrijk.

Dat wil zeggen veel volk, veel bloemenverkopers , veel kramen en exposanten en...radio 2 voor de randanimatie en de reclame op voorhand.

Wij daar vorige zondag naar toe.

Elke stand had goedkope, mooie en exclusieve dingen aan te bieden.

Wij mannen, zijn dan ook blij, wanneer we kunnen verdwijnen uit de massa en het prachtige arboretum kunnen binnenduiken.

Rododendrom in alle kleuren en variateiten.

Een echte streling voor het oog en... voor de lens.

Dat hier foto's gemaakt worden is vanzelfsprekend.

Marie-Jeanne doet hier zelfs haar uiterste best op het juiste standpunt te vinden.

Elk hoekje is de moeite en zelfs een klein risico waard.

Rusten in de voorziene tuinhuisjes hoort er natuurlijk ook bij.

Toch nog even van dichterbij kijken naar de gelebloemen.

Of naar de vuurrode!

Of hebben we daar nog iets gezien dat we moeten vastleggen?

Blij poseren hoort er zeker bij.

Ik vind dat we al een beetje op de bloemen beginnen te gelijken!

Of slaat hier de invloed van de omgeving op mijn fantasie?