(TIR)OLYMPISCHE spelen in Stanzach

50 jaar is Jeka -Sint Paulusjeugdkampen- actief met jeugdgroepen in het Lechtal.
Dat dit jaar dan ook een bijzonder jaar is, waar moet gefeest worden, is vanzelfsprekend.
Al de groepen krijgen de kans om aan deze vieringen deel te nemen.
Er wordt in elke periode een heuse "Tirolympics" op het sportveld van Stanzach ingericht.
Dat Tirol met zijn Olympische winterspelen daar een hele reputatie in heeft is wel bekend.

De olympische vlag met bijhorende "fairplay" gedachte mocht dus hier zeker niet ontbreken.

De vlam wordt hier fier door Fien ontstoken.

Een "vredesdans uitgevoerd door de "Oude stad" Antwerpen zorgde voor een emotioneel moment en werd zéér gewaardeerd.

De sportieve prestaties mochten gezien. De proeven waren afgeleid uit heuse olympische disciplines. De resultaten werden door een vakjury nauwkeurig genoteerd.

Dat er op een feest iets wordt aangeboden hoort erbij.

Om dat, voor zovelen te doen, komt hier organisatie, overleg en voorbereiding bij.

Terwijl de deelnemers wachten op het verdikt van de jury genieten ze van een pauzemoment.

Een stukje taart, zegt niet zoveel maar..

Driehonderd vijftig spreken al tot de verbeelding en leveren een kleurrijk afwachtend beeld.

Het verorberen gaat echter snel.

De medailleverdeling gaat gepaard met ceremoniële plechtigheden en officiële hymnen.

De bergwacht van Stanzach heeft er voor gezorgd dat "JEKA 50 " op de flanken van de Steinmantel door middel van fakkels ontstoken werd.

In de feesttent heerste een gemoedelijke sfeer.

Wanneer de avond viel zorgde een vuurwerk voor een feestelijke en gewaardeerd vuurwerk dat als afsluiter van deze avond kon tellen.

De lokale personaliteiten waren er in grote getale en lieten zich graag fotograferen met onze stichter Alfons Borginon en Theo.
Deze foto haalde dan ook de lokale pers waarin men zo een feest de nodige aandacht schonk.
Jeka wensen we alle succes toe voor de volgende 50 jaar.

Een "mooie" auto!

Wanneer Christof voor de eerste keer met zijn nieuwe wagen aan het bureel in Brussel verscheen dachten en lachten zijn collega's dat hij er met een "crème kar" was.
De vierkante vorm, de oranjeletters, de hygiënisch witte kleur.
Je kunt er inderdaad niet naast kijken.
Jeka zou en zal met dit wagentje indruk maken.

Dat ik met dit nagelnieuw autootje de trip mocht maken naar Tirol is bij Jeka ook al niet zo normaal.
Netjes gewassen met amper 7000km op de teller waren we het onszelf verplicht om héél voorzichtig te handelen om zonder één Jeka krasje op ons karretje terug thuis te komen.
In de meeste vorige gevallen kun je, je nog verschuilen achter vorige gebruikers, of zijn de auto's al van zo een generatie, dat er op een vlekje of een stofje, ondanks de aansporing om het wel te doen, niet zo nauw wordt gekeken.

Terug thuis wacht ons dan ook een hardnekkige wasbeurt.
Merkwaardig is wel dat de attractiviteit van deze ....kar zo groot is dat al de vliegen van Stanzach tot Schaffen die we op onze weg tegenkwamen (en misschien van heel de omtrek) graag met ons meereisden en...zo een smurrie van rood naar bruin achterlieten op elk onderdeel van de carrosserie van dit oorspronkelijk wit autootje zelfs niet met grote middelen konden verwijderd worden.
Drie uur intensief kuisen met, detergenten, nylonkousen, eigen nagels en andere tante Kaat producten brachten het droomautootje terug in zijn oorspronkelijke staat.
Moraal van het verhaal: Koop nooit een witte auto met uitstekende delen of anders rijdt door een vliegenvrije zone.

Maar we hebben in het Lechtal met ons autootje toch indruk gemaakt....voor Jeka.