Het "GRAMAIS" weerstation!

In Gramais, een zijdorp van het Lechtal, staat het meest eenvoudig en misschien ook het ludiekste weerstation opgesteld.

Het is een steen opgehangen aan een ketting met bijhorende weersverklaring.

Wanneer de steen nat is: Het regent.

Wanneer de steen wit ziet: Het heeft gesneeuwd.

Wanneer de steen beweegt: Is er veel wind of zelfs storm.

Wanneer je de steen niet ziet: Er is mist.

Wanneer de steen naar onder valt: Is er een aardbeving.

Weersvoorspellingen moeten niet altijd ingewikkeld zijn, je vraagt je wel eens af of ze wel nodig zijn en hier blijkt dat je moeilijke dingen ook op een ludieke manier kan uitleggen.

Dat we hiervoor zo hoog in de bergen moeten zijn heeft ons ter plaatse erg verbaasd.

Nooit hadden we gedacht dat een weersvoorspelling ons zo goed gezind kan maken.

De "opmars" van het "Dirndl" kleed.

De traditionele plaatselijke activiteiten blijven een van de aantrekkelijkste activiteiten in Tirol. Hier gebeurt er niets of de lokale klederdracht wordt aangetrokken en om ter mooist getoond aan elke geïnteresseerden.

Voor de vrouwen heet die uitrusting een "Dirndl". Elke Tiroolse heeft er zo minstens twee; één voor gewone en een andere voor officiële gelegenheden.

Processies, muziekoptredens, brandweerfeesten, doop of andere begrafenissen het zijn allemaal gelegenheden om een "Dirndl" met stijl te dragen.

Je moet toegeven dat we het thuis niet zouden doen maar bij de Tirolers is het een zo ingewortelde traditie dat ze hier blijvend trots zijn op hun traditie en bijhorende klederdracht.

" Marketensters", zoals je ze hier ziet zijn meisjes die zich rond de muziekkapellen bewegen en de toeschouwers ten gepaste tijden van een glaasje "Schnaps" voorzien.

Toegegeven het valt op, ieder meisje in een "Dirndl" ziet er direct héél anders uit en ik zou zelfs durven zeggen véél mooier, fijn gekleed en klaar om bewonderd te worden.

Zou dat misschien ook één van de bedoelingen zijn?

Dat is ook onze jeugd opgevallen en Fien ging dan ook speciaal mee naar Innsbruck, om de haar beloofde outfit te kopen. In dit geval was dat haar eerste "Dirndl".

Ze is er fier mee, ze is er beeldig mee en om op de Tirolympics de vlam te kunnen aansteken was er geen gepaster kledij. Zeker geen verloren kosten.

Ook op mijn verjaardagsfeest nam de "Dirndl" een speciale plaats in het decor in.

Zeg nu zelf Stefanie en Helene zien er uit als echte Stanzachsters.

Of ze de bijhorende "Schnaps" ook konden appreciëren is een andere vraag.

Maar om deze leeg te drinken waren er genoeg kandidaten.

Lang leve de "Dirndl".

T. Julia op bezoek in het Lechtal.

Het was al een tijdje geleden dat Julia op bezoek was in het Lechtal dus tijd voor een "remake". Dit jaar zou Obersdorf, Innsbruck en Gramais op het programma staan want hoge bergen zoals..."Staplalm" kwamen vorige maal aanbod. Of alles goed verlopen is laten we aan haar oordeel over maar ik denk wel dat het alles bij elkaar en beklijvend verlof geworden is! Op weg naar Innsbruck is ze er als de eerste bij om aan de kiosk van de "Zugspitzblick" de echte Zugspitze te zoeken.

De springschans op de hoogte van "Bergisel" stond ook geprogrammeerd maar hier zijn we door toedoen van onze buschauffeur niet toe gekomen. We hebben de schans van ver, van boven en van achter gezien maar de weg er naartoe hebben we na enkele uren rondrijden dan maar gelaten voor wat hij was. Uiteindelijk wilden we toch ook nog iets zien van Innsbruck.

Poseren in de "Maria-Theresiastrasse" voor het Gouden Dak geflankeerd door een heuse straatmimespeelster. Geen enkele toerist kan iets beter bedenken om een souvenir van deze stad mee naar huis te nemen.

Samen iets eten in de koelte van een "Stiftkeller", dit is een kloosterkelder die omgevormd is tot een bloeiende horeca zaak die zelfs een prijs won voor de beste "Bierkelder" van Innsbruck.

Smakelijk! Laat je je vrijdag "Tagesmenu" ...smaken.

Van Innsbruck naar het bergdorp Gramais is op papier een kleine sprong. In werkelijkheid moet je wel een zijdal van het Lechtal in en enkele honderden hoogtemeters overwinnen om je dan in een van de mooiste natuurplekjes van het Lechtal te bevinden.
Toch is ook hier het kleine kerkje piekfijn verzorgd en krijgt dan ook veel bewonderende blikken.

Prachtige vergezichten, een klein dorpje geplaatst in een enorm bergmassief, om even stil van te worden.

Hier kan je de "Rentnerrundwanderweg" doen wat zoveel betekent dat alleen de gepensioneerden voor deze tocht worden uitgenodigd...anderen gaan toch wel wat hoger.

Dat je op zulke wandeling alleen gezelschap hebt van je eigen schaduw is normaal. Ik kon het dan ook niet laten om ook eens een foto te maken van mijn metgezel.

We hopen dat, ondanks alles, Julia toch wel enkele goede herinneringen zal overhouden aan haar bezoek aan het Lechtal.