Zelfs de vogeltjes krijgen een Tiroolse (op)voeding!

Wat we van Tirol meegebracht hadden wisten we wel, maar welke naam we het moesten geven ...

Was het nu een vogelhuisje? Daar wonen vogels in.

Was het een voederplank? Die is vlak en zonder dak.

Hier was zelfs een waterrad aan. Misschien was het een gewone Tiroolse watermolen. In ieder geval er was zo iets aan dat we bij een molen een tremie noemen en waar hier voedsel voor vogels in voorraad op hen ligt te wachten...je ziet maar ...wij wachten op het antwoord. Waar we het zouden opstellen zodat we van het voederen zelf ook kijkplezier zouden hebben was vanzelfsprekend maar niet zo gemakkelijk te organiseren op het volle en niet zo gelijke terras.

Dat de vogels het in het begin niet zo voor te vinden waren konden we vaststellen. Ze bleven weg. Weken lang bleefhet voedsel onaangeroerd ....tot we overschakelden op de aloude mezenbollen en hup daar waren ze....de mooi gekleurde meesjes.

Pogingen om de voeding te variëren werden hardnekkig afgewezen en...de al verrimpelde gebruikklare rottende appels blijven dan ook onaangeroerd.

Braafjes wachten ze hun beurt af maar ze zijn soms al met velen en vinden dat je veel moeite mag doen maar de vogels het Tirools gevoel opdringen is tot nu toe vergeefse moeite en misschien maar goed ook anders gingen deze ook nog op vakantie naar...Stanzach.

Het nieuwe station van Luik...indrukwekkend!

De verbazing is van de gezichten af te lezen wanneer we in het nieuwe station van Luik aankomen.

We hadden er al veel over gehoord maar dat het zo een indrukwekkend gebouw geworden was moet je met eigen ogen vaststellen.

De immens grote overspanningen, in sierlijke vormen, overkappen een enorm grote stationshal. We hadden echt ogen te kort om dit constructief hoogstandje te bewonderen.

De gids Julia, die ons door Luik zou begeleiden, keek ook even verbaasd op deze nieuwe Luikse trots.

Sierlijke vormen, verwerkt modern station comfort en elk hoekje verbaast met zijn creatieve presentatie.
Of het nu roltrappen, stijgliften of koffiebars waren. Het viel allemaal op door zijn functionaliteit gekoppeld aan sierlijkheid.

Hier een zicht op de mooi ingewerkte roltrappen.

De buitenoverkapping van het station is in schril contrast met de omgeving van dit Guillemins station.

Er rijden... zelfs treinen in en uit dit station. Zo futuristisch lijkt dit hele gebouw dat we verbaast zijn over de combinatie architectuur en functionaliteit.

Elk detail van de overkoepeling is weer een uitnodiging om een foto te nemen.

Op weg naar het stadscentrum.

De weergoden lieten ons wel wat in de steek en alles wat bescherming biedt tegen regen of kou wordt gretig gebruikt.

Voor het prachtige justitiepaleis wordt nog even beraadslaagd en is de verklarende uitleg van de gids Julia meer dan welkom.

Op de binnenplaats van dit Justitiepaleis kijken we verwonderd naar de prachtige collectie van mooi versierde steunpilaren die deze plaats een indrukwekkende status geven.

De regen zorgt ervoor dat we de kijktijd in de stad liever vervangen door een warme rijtijd in de trein.

Een fontein die erg haar best doet om te laten zien dat je met water ook mooie dingen kan doen kan er ons niet van weerhouden om met koude rillingen over de rug de warmte op te zoeken.

Luik is een aanrader en als ze daar al mooie winkels, gebouwen en zelfs een beschermende galerij hebben is het Guillemins station een nieuwe parel aan hun kroon waar ze zeker fier mogen op zijn.
Wanneer je meer wil weten of beelden zien van deze uitstap naar Luik kan je hierbij klikken op www.hcruysberghs.tk of hiernaast van boven op Harrie's website en doorklikken naar "Naar Luik!"