Wanneer je de gordijnen 's morgens open doet en je ziet een stralend blauwe lucht, een laagje verse sneeuw en de toppen zijn al beschenen door de zon dan weet je waarom je "weer" naar Stanzach gekomen bent.
Vanonder je dakoversteek kijk je naar de belichte top van de Grubachspitze en je weet weer waarom je het grijze België niet mist.
Achter het kerkje van Stanzach zie je de top van
de Klimspitze en je weet dat je niet naar Egypte moet voor "echte pyramides".
de Klimspitze en je weet dat je niet naar Egypte moet voor "echte pyramides".
Ze zijn hier wel blij dat ik sneeuw heb gebracht want er was hier al dertig (30) dagen niets gevallen.
Gelukkig hadden de sneeuwkanonnen van Stanzach en Elbigenalp hun uiterste best gedaan in november en december zodat de sneeuwklassers ten minste op die plaatsen nog konden skiën.
De winter toekomst schijnt ons hier toe te lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten