Het stond in het Paas programma.
We zouden al de eerste dag met zijn allen naar de nieuwe spectaculaire "Hangbrug" van Holzgau gaan.
Dat de aankondiging alleen al volstond om iedereen enthousiast te maken hebben we kunnen vaststellen.
Jolien kwam speciaal met een geleende auto uit Zams en ook anderen waren ietsje meer gehaast om er te kunnen bijzijn.
De foto's hadden we al gezien maar....het gevoel om zo hoog, zo ver, er zelf over te gaan, wilden we.....wel niet allemaal....eens echt gewaar worden. Vanuit het dorp kon je ze al zien lonken en de aanval werd van de beide zijden van de brug ingezet.
Een deel ging recht naar boven naar Schiggen en...ze hebben er over vertelt. Een ander deel ging langs Gölfberg en zag de brug iets langzamer naderen.
Voorzichtig, voetje per voetje, recht vooruit kijkend, handjes aan de leuningen...het is een unieke ervaring!!
Meer voorzichtige of....bangere moesten eerst eens kijken.... hoe hoog en hoe diep en met hoeveel mag je.... en zouden dan maar een laatste fotootje maken om te bewijzen dat ze alle voorzorgen genomen hadden alvorens ze zich in het avontuur storten (stapten).
De toegangsweg via Schengen was al een vermoeiend avontuur op zichzelf, klauteren over omgevallen bomen door de modder glijdend en schuivend het doet deugd als je een nachtje bus achter de rug hebt.
Nog even tijd om te glimlachen alvorens er aan te beginnen.
Soms lach je ook uit schrik denk ik zo of is het niet waar Mieke?
Het uitzicht naar beneden naar Holzgau is mooi en als je naar daar kijkt zie je niet de diepte onder jou.... nochtans is deze ook 105m.
Pauzeren na de overtocht geeft je even de tijd om ....je gemaakte foto's te bekijken en te zien hoe hoog je wel zit en misschien wel daarna je fototoestel te zien naar beneden vallen...vraag het maar aan Jolien.
Even de tijd nemen om te poseren en te genieten van het uitzicht.
Vanuit de kiosk, die hier wel op een eigenaardige plaats gebouwd is worden alle camera's naar beneden gericht.
De beide kerken van Holzgau doen hun best om zo fraai mogelijk in beeld te komen.
Beneden wacht in de zon op een tof terrasje de ....ijskaart en ze tovert al op voorhand een stralende glimlach op Lotte's gezicht.
Is dat nu de start van een heerlijke skiweek?
2 opmerkingen:
Het was zeker en vast de moeite om met de auto vanuit Stams tot daar te komen! Hoe was de rest van de skiweek nog? Ondertussen heb ik mijn Anwarterdiploma'tje op zak, vreugdesprongetje. Heb je mijn emailadres om de foto's door te sturen van fototoestellen die voet aan wal hielden in plaats van erop uit te vliegen? Alvast bedankt!
Prachtige foto's, ben maandag ook over de brug gestapt, de moeite waard maar het is Schiggen en niet Schengen, en er is maar 1 kerk in Holzgau en de 2e toren is van de kapel, groetjes van een zeer trouwe Holzgaubezoeker.
Een reactie posten