woensdag, september 11, 2013

"Loric", hoe kom je aan je naam?

We hadden de naam "Loric" nog nooit in ons toch al rijk kindernamen verleden gehoord.
De verklaring hoe je aan deze naam komt is nochtans simpel.
Je hebt een mama die Laurence heet en een papa die Eric heet en je mengt dat samen en laat wat letters weg en je krijgt een naam die onlosmaakbaar verbonden is met je ouders.
Een betere band kan men moeilijk hebben met je afkomst.
We waren dan ook maar wat blij dat we op zijn officiële presentatie aan de familie uitgenodigd werden.

 De fiere mama met de even feestelijk uitgedoste Loric!
Hier mag de even trotse papa zeker niet achter blijven. 
 Om van de "Oma" maar te zwijgen!
 Dat op deze gebeurtenis rijkelijk geklonken werd is hier te zien. De champagne vloeide uit verschillend flessen tegelijkertijd en....de consumptie werd rijkelijk gesmaakt en opgevolgd.
Een feest om niet snel te vergeten. De weergoden deden graag mee en door een vlotte bediening werd de sfeer tussen de verschillende talen snel geïnternationaliseerd. 
Het middelpunt van de namiddag "Loric" deed zeker zijn uiterste best om niet aan de aandacht te ontsnappen. 

 Aan gezelligheid geen gebrek!
De neefjes deden ook hun duitje in het zakje en één werd zelfs aangesteld als officiële "wespenvanger"....een job die resultaat had en waar hoogst waarschijnlijk in de toekomst nog vraag gaat naar zijn.
 Ernstige toeschouwers waren er ook!
 Loric...hij genoot op "zijn" manier en met "zijn" tussenkomsten van"zijn" feest.

 Toen er plechtige woordjes moesten gesproken werd het stil en het applaus daarna zoveel te luider als teken van appreciatie.
 Verwonderde aandacht bij plechtige woorden!
Een dag, een gebak een naam een feest om nooit te vergeten.
Laurence, Eric, Loric en alle helpers, hartelijk dank en het ga je goed !

Geen opmerkingen: