"Zoet" in Brussel!!

Naar Brussel ga je om zijn "Grote Markt, Manneke Pis" en andere "Beenhouwerijstraat".

Maar wat opvalt wanneer  je van het Centraal station naar de Koninklijke galerij gaat zijn de fijn verzorgde etalages en niet alleen met toeristische souvenirs.

   Gevuld met mooie materialen trekken deze etalages direct de aandacht in deze historische decors..

 Het is een streling voor het oog om de prachtige uitstallingen te bewonderen en....het vraagt heel wat beheersing om je niet direct te laten verleiden.

 Van handschoenen opgesteld volgens een bepaald kleurenspectrum of Brusselse kant in zijn veelvuldige toepassingen het streelt ieders oog maar....vooral de vrouwelijke ogen!

Mannen hebben....ook oog voor andere dingen en we kijken dan hier met bijzondere belangstelling naar. 

Wat  opvalt, want ik denk dat dit de bedoeling is, zijn de veelvuldige knappe winkeltjes (of moeten we hier ook beleefd "galerijtjes" zeggen?) van zoetigheden.. 

 Alle merken die België in het buitenland zo beroemd maken hebben hier één of meerdere van deze etalages.

Pralines en afgeleiden van gerenommeerde merken als Neuhaus en Leonidas, je vindt ze in overvloed. De presentatie van hun fijne zoetigheden doen me zelfs nu nog het water in mijn mond krijgen. 

Zelfs zij die me doen denken aan de vroegere snoepwinkels uit onze tijd doen hun best om op te vallen en klanten aan te trekken.....en of ze succes hebben.

Al de nationaliteiten die Brussel bezoeken hebben een lijstje bij van wat ze van hier mee naar huis nemen om de thuisblijvers met een heerlijk jaloers zoet gevoel op te zadelen.

 Ik denk dat ik zelf ook wel erg onder de indruk was van zoveel lekkers....

 Dat ze zelfs de historische beelden liever in zoetigheid presenteren is een bewijs dat ook toeristen niet alleen met hun ogen maar ook met hun innerlijke iets van hun bezoek willen mee naar huis nemen.

 Aangepast aan de tijd van het jaar zijn de beste etalagisten op pad geweest om het zoetgevoel bij iedereen aan te wakkeren.

 

 Wie laat zich niet verleiden is de uiteindelijke vraag die men zich stelt bij zulke uitdagingen.

 

 

 

 Gelukkig is daar nog de "Kerstmarkt"!.

 Maar....ook hier is na enkele ogenblikken duidelijk dat het innerlijke sterk de bovenhand haalt op het artistieke die weliswaar ook hun uiterste best doen. .

 

 Zou het dan toch kunnen dat we uiteindelijk bezwijken.

Wat was dat ook weer van de beste manier om aan de verleiding te weerstaan ....is er aan toegeven!

Smakelijk zal ik maar schrijven want met mijn mond vol slagroom kan ik jullie zelfs amper fijne eindejaarsdagen wensen en zelfs een gezond en gelukkig 2015....met deze!!

Kuieren in Antwerpen is de moeite.

De nieuwe toonzaal van "Donum" op een andere locatie in de stad is prachtig en een pluspunt voor Antwerpen. Hij die hier zijn goesting niet vindt op het gebied van moderne binnenhuisinrichting zal nog lang mogen zoeken!

Het "Koninklijk Paleis " op de Meir is ons volgend doel.

De naam zegt het zelf, het was een vroeger verblijf van onze koning maar dat ook Napoleon hier verbleven had wisten we nog niet. De gepaste naam "Imperial" die er nu gegeven wordt aan de hier ingerichte chocolaterie doet toch ook een beetje aan hem denken.

Fijne zoetwaren ziet men hier zelf vervaardigen in hun eigen atelier en dat de 'truffels" lekker zijn daar kunnen we zelf van getuigen.

De inrichting heeft iets "Keizerlijks" en de drukte bewijst de aantrekkelijkheid van het aangebodene.

In hetzelfde gebouw heeft de juwelier 'Reichmann" een exclusieve juwelen tentoonstelling opgesteld.

Deze prachtige locatie van knap onderhouden "Barok" leent zich uitstekend voor de presentatie van de stuk voor stuk prachtige siervoorwerpen.

 

Indrukwekkend is het decor en het helpt kopers om over te gaan om zich te laten verleiden tot de aankoop van dat ietsje "chicker"!

Knappe, fijn uitgedoste verkoopsters, rijke echtparen, goed gevulde bankkaarten, aangepaste versierde kerstbomen, verleidelijke blikken het zijn allemaal dingen die we daar met plezier gezien hebben.

Een streling voor het oog  gepaard met de nodige verleidingen het was hier allemaal op zijn plaats.

In de buurt,  in een vergelijkbaar complex, vinden we het winkelcentrum "Flamant".

Iemand die voor zijn kerstversiering nog iets zoekt je kan het hier allemaal vinden.

 

De fijne  goed onderhouden omgeving geeft je het gevoel dat je enkele eeuwen terug geworpen wordt in de tijd.

Misschien was het winkelaanbod in die tijd toen iets kleiner maar de uitstraling iets nadrukkelijker!

In het prachtige "Centraal station" wacht deze mammoet om afscheid te nemen van ons en van een dagje gewaardeerd "Antwerpen"!

René verkondigt groot "Diesters nieuws"!!

 Lange tijd hadden we in België maar één (1) echte heilige nl. Sint Jan Berchmans uit Diest. Hij stierf in Rome in 1621 en was amper 21 jaar oud. Hij ligt daar ook begraven en een relikwie van hem bewaarde men in Mechelen.

Daar zou dit jaar verandering in komen en men zou met heel wat plechtigheden een stukje van die relikwie naar Diest brengen.

Heel Diest zal dit geweten hebben en onder impuls van de Deken en zelfs van de overgekomen Aardsbisschop Léonard ging dat gebeuren.

 

Dit was voor mijn buurman René het signaal om hier publiekelijk meer ruchtbaarheid aan te geven maar....

hoe kan men dat beter doen dan daar een heuse "Belleman" op af te sturen, dit uitstervend beroep is echter niet meer voorhanden en er moest en zou een nieuwe gecreëerd moeten worden.

René himself kwam op een idee en maakte van zichzelf met verve de enige kandidaat.

 

 Dat dit beroep enig inlevingsvermogen van de kandidaat vraagt is vanzelfsprekend maar niet zo eenvoudig.

De juiste attributen zoals, kleding, transportmiddel en uitrusting werden aan een fotograferende jury voorgelegd en uiteindelijk na heel wat aanpassingen goedgekeurd.

 De uitverkoren foto zou naar de verschillende kranten worden gestuurd zodat ook deze konden berichten wat er gebeurde en wanneer deze "Belleman" zijn aankondigingen zou doen op het circuit van de begeleidende stoet van de plechtigheid.

Op de tekst werd heel wat geoefend niet alleen op gebied van inhoud maar ook op geluidsterkte en expressie.....niets werd aan het toeval overgelaten om tot een degelijk resultaat te komen.

Dat dat inderdaad zo was werd afgeleid aan het feit dat zelfs Leonard als Bisschop René uitgenodigd heeft om de bijhorende mis, die voor deze gelegenheid gepland was, vanop de eerste rij in de kerk bij te wonen.

Daar dit niet zo in zijn normale levenspatroon paste was dit voor hem niet direct de aangenaamste kant van zijn ludieke taak.....maar opvallende personen vangen nu éénmaal veel wind en moeten de spreekwoordelijke kelk soms.......

Dat deze taak hem bevallen is werd ook opgemerkt in zijn eigen familie en zijn kleindochter heeft haar artistieke geërfde aanleg aangewend om "Bompa Belleman" op canvas voor het nageslacht te schilderen.

Met trots siert deze schilderij nu de huiskamer van deze occasionele "Belleman".

Kortrijk die "Scone"!

We kenden Kortrijk al "heel" lang, reeds van 11 juli 1302 hebben we de heldhaftige stad gevolgd (sic). Ze heeft ons fierheid bijgebracht over die dappere Vlamingen die de Fransen in de pan hakten in de "Groeninghe Kouter".

Wij zijn dan ook erg benieuwd om van die "Gulden sporen" ter plaatse nog iets terug te vinden.

Wat ons wel direct opvalt zijn de enorme dikke torens die op de Leie gebouwd zijn om de ingang van de stad langs het water te beschermen?

 In het stadcentrum vinden we deze imposante toren die ook wel zijn functie in het verleden bewezen heeft?!

Maar erg opvallend is het goed onderhouden en gerestaureerd Begijnhof.

Wanneer je Begijnhof zegt maken we onmiddellijk de link naar Diest waar ze ook trots zijn op hun Begijnhof.

Van een echte "Hof" zoals in Diest is hier geen sprake maar de intentie schijnt toch ergens overeen te stemmen.

Oude huizen met trapgevels die met zorg en respect voor het vroegere bewaard zijn. 

 Gezellige hoekjes gevormd door toentertijd door elkaar gebouwde huizen geven een idee van hoe die gemeenschap daar samen leefden en werkten.

 Kleine bijhorende stadstuintjes geven het romantisch geheel een groen tintje.

 Grote zorg wordt er hier besteed aan het behoud van dit "Historisch" erfgoed en er wordt overal nauwkeurig gerestaureerd.

Het geheel straalt iets mysterieus uit en we verwachten (tevergeefs) dat uit de verzorgde poortjes misschien nog een begijn (of twee) gaat te voorschijn komen.  

Het Begijnhof is een deel van het centrum van de stad en de overgang van het één naar het ander verloopt vloeiend. 

 Hier is het echt een plaats om rustig te genieten van echte goed bewaarde "historische schoonheid".

 De stad doet ook erg veel moeite om opvallende kunstelementen te plaatsen. 

Een tentoonstelling over de begijnen leert ons dat ze in hun tijd toch ook wel rebelse trekken hadden en dat er heel wat van hen die vrije gedachten, die hen kenmerkten tegen het strenge religieuze, op de brandstapel hebben moeten uitzweten! 

 Dat oude en nieuwe architectuur hier ook hand in hand kunnen levert nevenstaand beeld waarvan we er in de stad heel wat tegen komen..

We onthouden van Kortrijk dat ze voor de geschiedenis heel wat heldhaftigs betekent hebben en we zien dat ze voor deze geschiedenis veel zorg dragen.