In eigen tuin had de "Pruikenboom"ons er al op gewezen dat de "Herfst" ook dit jaar zijn kleurrijkste pallet had bovengehaald.
Een late "gladiool" liet zich nog opmerken door haar laatste kelken trots boven de haag uit te steken.
Dan moet de omgeving nog meer van deze schoonheid herbergen en daar we aan de rand van het bosrijke "Hese" wonen is de uitnodiging voor een herfstwandeling bijna een onbeheersbare dwang.
Wat we op onze weg tegen komen willen we dan ook graag tonen.
Men beweert dat de kleuren van de bladeren pas nu "echt" zijn en toegegeven ze decoreren elke boom met smaak.
Op en onder de loofbomen kan men genieten van dit uitzonderlijk natuurfenomeen.
Klimop rond de boomstam probeert met zijn donkergroene kleur nog te behouden wat er was en zo te contrasteren met de veranderende kleuren.
Ook weiden en bospaden verleiden ons door zich te laten decoreren met een grote hoeveelheden uitgestrooide bladerpracht.
Wat vind je van deze geknipte bosrand die je "alleen" in Hese aantreft?
Oude boerderijen vullen het plaatje op aangepaste wijze.
Waarom zouden we ook niet eens naar boven kijken!
De vogels en onze camera worden aangetrokken door kleurrijke bessen die zelfs als tafeldecoratie bij de feestdagen hun plaats gaan vinden.en.
Toch blijven we het merkwaardig vinden dat kleuren op ons zo een aantrekkingskracht blijven uitoefenen.
Zou het kunnen dat de herfsttekeningen die we in de lagere school moesten maken zo een blijvende aantrekkelijke indruk hebben nagelaten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten