De Hofstadt is het stedelijk museum onder het stadhuis van Diest.
Hier heeft op dit ogenblik een tentoonstelling plaats van Hans LAAGLAND.
Een betere plaats voor deze tentoonstelling is moeilijk denkbaar.
Ludo LAAGLAND was zijn vader en voor mij was hij de rede van de eerste kennismaking wat voor een twaalfjarige, die ik toen was, "echte" schilderkunst was.
Met grote ogen keken we naar de schilderwerken- en gedichten van deze toen jonge kunstenaar in de toenmalige bibliotheek van Beringen waar die tentoonstelling toen doorging.
Zelf werd ik zo aangegrepen door dat talent dat ik grootse plannen koesterde om ook kunstschilder te worden.
Al de nieuwjaarskaarten werden vlijtig nagetekend en ....ik had al een kunstenaarsnaam "Hendrik Lapland" als navolger van "Hugo Laagland" kon dit tellen.
Het realisme van onze ouders heeft zéér vlug deze dromen de kop ingedrukt, de ambitie teruggefloten en de rest is.... "historie".
Hans Laagland tapt op kunstgebied uit een héél ander vaatje, je kan je zelfs geen grotere tegenstellingen voorstellen dan de stijlen van deze "Vader en Zoon".
Benieuwd naar deze zoon zijn werk in het historisch kader van het stadhuis werd ik direct getroffen naar de stijl van zijn werk, voornamelijk als je dit vergelijkt met het werk van zijn vader.
In elk van zijn zéér gedetailleerde werken vindt men minstens een barokelement zoals dat vroeger bij de grote meesters gebruikelijk was.
Hedendaagse barok breekt revolutionair met wat de hedendaagse schilders brengen maar is echt indrukwekkend in zijn verfijning en uitdrukking en op minst gezegd gedurfd.
Hoe dit in familieverband samenwerkte blijft mij een groot raadsel maar in realiteit heeft deze familiesamenwerking een fantastisch werk van de zoon opgeleverd waarbij hij zijn ouders op meesterlijke wijze uitbeeld.
Groter contrast als het werk van deze beide grootmeesters is echt niet mogelijk en wordt hier zo getoond.
Ook de zéér verfijnde stillevens zijn steeds door Hans met een vleugje barok opgevuld.
Elk detail van zijn werk is met een nauwkeurigheid en precisie geschilderd op een wijze die de hedendaagse schilders niet meer graag schilderen of...kunnen schilderen!!
Dat deze schilderkunst niet gewoon is en van een grote persoonlijkheid en lef getuigen zijn voor mij zo ongewoon dat ze mij, zoals het werk van Ludo, ook dat van Hans mij echt van mijn stokken blaast.
Mooi en verfijnd zijn zijn creaties!
Ook worden we getroffen door de exclusieve manier waarop deze stillevens zijn opgebouwd!
De aandacht trekken door zulke manier van schilderen en....iedereen hier mee boeien getuigt van een persoonlijke koppigheid die alleen maar bewondering afdwingt.
Wanneer je dit bovenstaand drieluik bekijkt (ik zeg beter bewonder) dan ontstaat bij mij de gedachte dat hij met een zekere ironie zulk een drieluik uitvoert en er in slaagt om tussen de religieuze drieluiken een geslaagde plaats in te nemen.
Ik ben en...ik wordt een grote bewonderaar van het werk van de familie LAAGLAND!
Proficiat beiden geniën ...we genieten van jullie creaties!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten