We wonen nog niet in Rio de Janeiro maar toch Diest blijft niet achter wanneer er carnaval gevierd wordt.
De prins is al lang gekozen en de "Gilde van Tielebuis" heeft al in heel wat omliggende gemeentes en ver daar buiten indruk gemaakt als vertegenwoordigers van deze "luchtige, ernstige" periode van het jaar.
De prins is al lang gekozen en de "Gilde van Tielebuis" heeft al in heel wat omliggende gemeentes en ver daar buiten indruk gemaakt als vertegenwoordigers van deze "luchtige, ernstige" periode van het jaar.
Zondag was het zover om, door een heuse stoet, aan de bevolking te laten zien dat het met deze mannen ernst is om het carnaval plezier aan de ganse bevolking te tonen.
Vanuit praalwagens, volgestouwd met evenzeer mooi versierde figuranten, gooiden men naar hartenlust snuisterijen en andere gadgets tot groot jolijt van de omstanders.
De uitbeeldingen van de verschillende wagens waren niet altijd even duidelijk maar het plezier dat de figuranten uitstraalden sprak boekdelen. Dat ze hun dorst lesten met alcoholische dranken was nog duidelijker.
Grote plastiekzakken vullen met verzamelde spullen is iets dat met feesten te vergelijken is.
Dat Jef, Nicolas en Jules hun best deden spreekt vanzelf en dat ze goed geholpen werden door de rest van de familie ook.
Dat Jef, Nicolas en Jules hun best deden spreekt vanzelf en dat ze goed geholpen werden door de rest van de familie ook.
Dat Jules voor ieder die voorbijkwam nog een vriendelijk handje over had, spreekt voor zijn nog zo prille opvoeding of dat hij het al door had “Voor wat hoort wat”!!
Dat iedereen blij gezind en goedgevuld naar huis ging, is waar en dat we volgend jaar bezoek uit Antwerpen gaan krijgen, op deze zondag, is bijna voorspelbaar.
Olaaf!! Wat het ook mag willen zeggen.
Olaaf!! Wat het ook mag willen zeggen.
We weten wel dat we de confettie van deze stoet nog lang en ver zullen tegen komen zelfs tot in de bad- en slaapkamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten