Van "Afgetakeld" tot "Wedergeboorte"!

Deze periode van sneeuwklassen was er één met een omgekeerde weersevolutie.
Normaal verwacht je achter de winter de lente.
Bij aankomst was er in Stanzach van sneeuw niet veel te zien. Op een klein lapje naast de babypiste werd wat kunstsneeuw uit vorig ijstijdperk aangevoerd en het was verder grasskiën in Stanzach.
Elbigenalp had dit langer zien aankomen en had dan ook wat meer reservesneeuw.
De kwaliteit van restsneeuw bij 10 graden warmte is ook hier alles behalve. Met alle mogelijke klachten van begeleiders als gevolg.
Kinderen weten nog niet beter en ieder maakt er het beste van, tot, het de volgende dagen begint te regenen.
Regen is hetgeen dat we absoluut bij deze temperaturen niet nodig hebben.
Het regende daarbij nog afzeggingen voor rodelen en arrenslede tochten dat het een lust was.
Als vervangende activiteiten kan men overdag niet veel aanbieden.
Om moedeloos van te worden.

Een wandeling tussen de regendruppels door is een oplossing…. met alle nattigheid van dien.

Als het geen sneeuwklassen waren zouden we zeggen gaat met zijn allen een pint drinken en maak het je gezellig.

Je ziet dat zelfs de gemeente plaat van Häselgehr tot die oplossing uitnodigt en er vrij dronken bijstaat.

Op het skiveld was er een twintig centimeters dikke brij waar je meer in verstrengeld raakt dan over skiet.
Hulp is bij het ontwarren van je eigen benen, zoals je ziet , geen overdreven luxe.
Het actie terrein van de verpleegster Lieve wordt dan ook naar hier verlegd.
Dit alles heeft ook zijn voordelen. Niemand is echt ziek en van je benen breken in die malse sneeuw, met ingebouwde snelheidsbegrenzing, is er dan ook geen spraak.

Dan komt de week-end storm, hij brengt dan ook nog wat animo in de hoger gelegen gebieden zodat daar ook noodgedwongen alle liften moeten worden stilgelegd.
Maar...er wordt sneeuw gemeld.
Van maandag op dinsdag wordt een eerste poging in die zin ondernomen en de temperatuur wordt stelselmatig naar beneden gedraaid.
Van plus tien gaan we naar min zeventien woensdag morgen.


De laatste dag komt eraan als geprogrammeerd in een happy end film.
Staalblauwe hemel.
Dertig centimeter verse sneeuw.
Iedereen heeft leren vallen en opstaan op een zacht bedje en kan nu vollen bak zijn kunnen demonstreren in excellente omstandigheden.
Iedereen wild enthousiast en…. gelukkig naar huis.
Wie zij daar iets over slechte sneeuw en wind en...afgelasten van rodelen en skilessen.
Alles vergeten al was het een “Alptraum”.

Geluk dat moet je verdienen.