Het klokkengeluid vanuit de kerk van Stanzach is door iedereen die in Stanzach ooit verbleven heeft, dat zijn er héél veel, bekend.
Omschreven als , typisch, 's morgens vroeg, erg luid en wekkend, stipt, attent reagerend op elke sociale belangrijke gebeurtenis in Stanzach maar algemeen aanvaard en horend bij Stanzach zoals de Namloserbach is het uitgegroeid als één belangrijk kenmerk van deze gemeente.
Omschreven als , typisch, 's morgens vroeg, erg luid en wekkend, stipt, attent reagerend op elke sociale belangrijke gebeurtenis in Stanzach maar algemeen aanvaard en horend bij Stanzach zoals de Namloserbach is het uitgegroeid als één belangrijk kenmerk van deze gemeente.
Nu dit klokkengeluid is voor enkele dagen verstomd.Geen eindeloos gerammel om 6 uur 's morgens, geen geklepper om de 15 minuten of een opeenvolging van uurtellingen.
Aanvankelijk merkten we niets, we misten wel iets, maar stilte valt niet op en kan soms deugd doen.
Tot er op een bepaalde dag rond de kerk en het bijhorend kerkhof een abnormale bedrijvigheid wordt opgemerkt.
Er staat een camionette met bovenstaande tekst, er liggen voorbereide balken, uit de klokkentoren hangt een takel en arbeiders zijn druk doende om het traject tussen begane grond en toren als werkterrein te kiezen.
De dienstdoende kosteres en de haar steeds vergezellende zus nemen dan ook plaats op de bank recht voor de kerk en de werkzaamheden, om alles, op de voet te kunnen volgen, aan hun dierbare kerk en werkterrein. De reden van al deze drukte moet gezocht in toestand van de klokkenstoel.
Nieuw gemaakt na de brand van 1782 is deze zodanig verrot dat hij de vibrerende slagen van de luidende klokken niet langer kan verdragen en dreigt met klok en stoel naar beneden te tuimelen.
Op deze vaststelling wordt in Tirol prompt gereageerd en wat kan wordt op voorhand klaargemaakt om voor vervanging van de stoel te voorzien. Indrukmakende houten balken liggen op constructie te wachten. 
Zelf zijn we ook nieuwsgierig om te zien hoe deze vrij onzichtbare geluid voortbrengers er op de grond uitzien.
De klepels van de klokken worden behoedzaam naar onder gelaten en we kunnen aan de blinkende plekken op de zijkanten van deze zien, hoe ze gedurende jaren, hun best hebben gedaan, om door kloppen tegen het klokkenhuis hun doel te bereiken.We gaan over de klokken en hun geluid in de toekomst zeker in Stanzach nog wat "horen", zeker nu ze terug op een nieuwe stoel zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten