Tirol kwam naar Schaffen!

Hoe de kinderen erbij komen om voor mijn 70 ste verjaardag "Tirol" naar Schaffen te halen kan ik me niet voorstellen. Dat het echt gebeurd is, is een feit.

Dat er een gezellige avond van gemaakt werd om die dag te vieren hebben we vastgesteld. Geraniums aan de vensters. Vensters gedecoreerd met rode gordijnen.

"Het lijkt wel echt"We voelen ons in de Staplalm.

Een echte berggeest zoals je alleen in Tirol in een hoek van een echte "Stube" kan tegenkomen.

Voor koude echte Tiroolse winteravonden staat de "Schnaps" klaar.

"Edelweiss" zoals we ze in Tirol nog maar enkele keren in het echt zijn tegengekomen. Je moet er ditmaal echt niet voor de bergen in.

Deze olijke "Tiroler Bauer" heeft ons jarenlang in de "Handweberij" van Stanzach toegelachen en natgespritzt.

Hij is hier vanavond in "levende lijve".

Bergbloemen zoals ze afgebeeld worden op de posters van het "Naturlehrpad" op de panoramaweg op de Jöchelspitze.

Ze hangen hier zo maar aan de muur.

Meisjes met echte "Dirndel" kleedjes verschijnen zomaar achter de vensters als"Speculierster".

Poseren tussen "Marketensters" met een "Schnaps" door hen aangeboden is een van de meest gefotograffeerde taferelen van een vakantie in Tirol.

Toespraak door iemand in 'Tiroler Ausrustung" past hier ook bij.

Grote en kleine maar aandachtige toeschouwers moeten hier naar luisteren.

En ....dan is er de gesmaakte unieke sfeer in de hut.

"Zum wohl" en "Mahlzeit"

Even de krachten meten op de traditionele houtblok.

"Plauderen" is het werkwoord dat hier past.

Onder de mannen wordt alles nog eens goed nabesproken In Tirol is dat "Nachbesprechung nach die Zapfenstreich"

"Gruss Gott bis der nachtsten Mahl".

Dank aan de inrichters voor dit originele feest!

"Specialiteiten" in Hoei!!

Naar Hoei gaan, bij Julia op bezoek, is telkens een verrassend hoogtepunt voor de bezoekende familie.

Wat zou ze dit maal weer uit haar mouw getoverd hebben om ons te verbazen.

Het hele gebeuren stond in het teken van de "Glazen bol". Dat hier iedereen over verbaasd was tonen volgende beelden.

Het begon met een koffie die niet zo maar een gewone koffie was maar moest uitgekozen uit een select aanbod van hoogstaande speciale koffiesmaken. We kijken hier niet naar een nieuw soort laptop!

De glazen bol was dan ook het eerste onderwerp dat door de lens werd opgespoord ook om van de geheimen van deze namiddag een eerste sluier te kunnen oplichten.

Een fijn voorbereide en zelf gebakken speciale appeltaart met ijs.

Meer hebben we niet nodig om ons extra te laten verwennen.

Maar wat is nu de bedoeling van de glazen bollen?

Het zijn er hier inderdaad twee.

Een "te waterlading" die in ieder geval verwondering oproept.

Neen we doen hier geen spelletje petanque!

Op de knappe vijver vervoegen ze een eerdere collega bal en samen schitteren ze opvallend in het zonlicht.

Dat dit verbazende beelden oplevert is niet te verwonderen en..de nieuwsgierigheid naar het resultaat is zichtbaar groot.

Ook een verliefd wilde eendenpaar kan zich niet bedwingen om een uitgebreid bezoek te brengen aan de nieuwe vijver uitrusting.

Dat belet Julia niet om tussendoor een voorgerecht naar boven te toveren waar de ganzen geen te beste herinneringen aan hebben maar dat onze smaakpupillen zeker kunnen waarderen.

Hier houdt het niet op!

Ook de nieuwe tuinuitrusting in de vorm van designfakkels wordt samen met de barbeque in werking gesteld.

Dit wekt de belangstelling op van Theo die zulke fakkels in zijn tuin ook wel zou zien zitten.

En Julia....zij doet naarstig en onverstoorbaar verder.

En... tovert dit culinair hoogstandje op ons bord.
Zeg zelf dit beeld zou in geen enkel gerenommeerd kookboek misstaan en ....dan heb je het nog niet geproefd want dan schrijf je Julia direct in voor het programma "Mijn restaurant".

Het dessert is een mix van chocomousse met "orangettes" smaken.
Soms wordt dit opgediend in een vier sterren restaurant....hier zomaar bij Julia in haar prachtige tuin in Hoei.

Dit is om duimen en vingers af te likken. Wij zelf waren er zo verlekkerd op dat we moesten oppassen dat we de bodem niet uit ons glas lepelden.
Een onvergetelijke namiddag dank zij de onvolprezen Julia.
We zeggen met zijn allen proficiat voor je uitmuntende organisatie.

Onder de "Triomfboog" van Brussel.

In het "Jubelpark" onder de "Triomfboog " gebeurde het vorige zondag.

De "Twintig kilometer van Brussel".

25 000 deelnemers waarvan ene Stefan met rugnummer 3443.

Veel supporters om de dapperen aan te moedigen.

Hiervan had Stefan er vier speciaal voor hem meegebracht.

Voor de start is hij alleen zenuwachtig, want hij had de vorige marathon al moeten laten vallen door een spierscheur in zijn been.

Geweldige sfeer in het Jubelpark.

Je kon er letterlijk over de koppen lopen, ook als je niet meeliep.

Goede voorbereiding en organisatie.
Hier worden bv. zoals op verschillende plaatsen op het parcours waterbusjes klaargezet om de dorstige lopers te laven....en je kon het inderdaad naderhand aan het straatbeeld zien dat ze voorbijgekomen waren en... gedronken hadden en iedereen zijn busje had weggeworpen.

Wat mij wel opviel was dat er zéér veel lopers vlak na de start al stopten om te plassen. Ik die dacht dat ze liepen voor de eerste plaats was mis. Het was voor de eerste plas.

Het duurt ook 20' vooraleer al de deelnemers in beweging zijn, je moet maar pech hebben en pas als laatste kunnen vertrekken.

Het duurt dan ook 3 uur vooraleer iedereen aan gekomen is....terwijl de eerste er 1 uur overdoet.

De aankomst van de overwinnaar onder een reuzen reclame spandoek.

Het mooi gekleurde podium met de fiere laureaten en... inrichters.

De meegereisde supporters bespreken de beelden en misschien ook wel andere dingen.

Stefan was weer bij de besten en je ziet dat hij na de koers helemaal van kleur verandert is en....door zijn persoonlijke supporters omringd wordt.

We kijken al uit naar de volgende loopwedstrijd om onze ster aan te moedigen.