Een dolle "Kameel"!

De kinderen kunnen er niet aan doen dat Roger op 24 oktober al voor St Niklaas komt met een uniek en verassend speelgoed.

Een "onstuimige kameel".

Uit pakken met zoveel handen vraagt niet veel tijd en de onderdelen die erbij horen roepen meer en meer vragen op.

Een heuse "Arabier" heeft zijn bagage bij in allemaal losse flodders.

Wat gaat dat worden?

Het reglement en deze kameel op zijn knieen krijgen vraagt heel wat technische bijstand uit de handleiding.

Het reglement of spelregels is de volgende stap.

Wachten op het resultaat en de winnaar, is het einddoel.
Je kan maar beter St Niklaas zijn op een dag dat je niet verwacht wordt, het geeft de minste stress en het plezier is dubbel zo groot.

Nu is ieder natuurlijk nieuwsgierig wat die Sint op 24 oktober al brengt. Je bekijkt het maar op nevenstaand filmpje.

Naar FREIBURG voor een markt in het "Zwarte woud"!

In Freiburg naar de zaterdagmarkt is een streling voor het oog.

We wisten niet dat het marktdag was daarom was de verrassing dubbel groot.

In de schaduw van de historische kerk was er een fijn verzorgde opstelling van kramen zoals wij ze hier lokaal niet gewoon zijn. Zowel inhoud, presentatie als prijzen...echt de moeite.

"Besser und Billiger" wordt gezegd door de Duitsers en ....we moeten het beamen.

We werden een beetje overrompeld door het concept en keken er met verwondering naar.

Groenten die wat afmetingen en soorten hier bij ons niet zo voorkomen.

Wie heeft er al gehoord van "Mangold"? Een soort van spinazie met kleurige stengels.

Jong en ouder haalden hun beste glimlach boven bij het zien van de bonte presentaties.

Herfstbloemen in kleuren zoals wij ze graag zien.

Groenten in vormen en netheid zoals wij ze thuis ook graag zouden hebben.

Gesuikerde maiskolven die.....

Adventskransen in alle vormen en kleuren.

Maar de hartvormige deden het meest hun best om ons hart te veroveren.

Aan de fruitkraam konden we aan de verleiding niet langer weerstaan.

....en dan waren daar nog de legendarische "Wurst" met mosterd en zuurkool naar eigen smaak .

Dat wij spijt hadden dat een "te ruim" ontbijt nog in de weg zat!!

Dan onze ogen maar gevuld met kleurige bloemenprachten.

Cyclamen.

Herstbloemetjes.

Bos- en andere paddestoelen.

Even vragen of de zaken goed gaan!!

De herkenbare groenten maar...zoveel variatie!!!

Zijn dit nu al chrysanten?

Duidelijk kool maar....wat een vorm!

De verkoopster moest niet erg haar best doen om haar materiaal kwijt te geraken.

"Radijsjes"!!

Halloween komt eraan en ze zullen het hier op de markt geweten hebben.

Rozen en rozen.

..... en moet er nog meer zijn?

Blij dat we ook tafeldecoratie kunnen bewonderen.

Nog even terug naar onze hartedief.
Met een gelukkig gevoel hebben we op de markt van Freiburg rondgelopen en we kunnen het iedereen maar aanraden.

Zo was "Braünlingen" of de Zwarte woud marathon.

Naar "Braünlingen" in het "Zwarte Woud" daar gaat Stefan een marathon lopen.

Voor de supporters, het waren er verschillende, zéér interressant.

Er zijn op die zelfde dag ook dergelijke wedstrijden in Hasselt, Eindhoven en Brussel maar....wij naar het "Zwarte woud" welgeteld 604km enkel.
Een klein gezellig, in de Middeleeuwen ommuurt stadje "Braünlingen", waar ze er al een jarenlange traditie van halve en ganse marathons door de bossen van de omgeving
hebben opzitten.

Wat ons bij het binnenrijden onder de stadstoren direct opviel was de goed verzorgde omgeving waar in de hoofdstraat een zéér speciale fontein stond opgesteld.
Zij vertegenwoordigde de ganse lokale industrie door de eeuwen heen.

Het hotel "Linderhof" dankte zijn uitbouw ook aan een jarenlange teruggaande familietraditie.
Deze werd dan ook met de nodige fierheid uitgedragen in de muurdecoraties en een beschrijving die mede de spijskaart vulde.

De stadstoren was één van de uithangborden van het dorp en had in het verleden deel uitgemaakt van de ellipsvormige stadsomwalling die mede het huidige grondplan van de stad bleef vormen.

De ganse voorbereiding van het grote "evenement" gebeurt hier zonder drukdoenerij.
Op de bewuste zondagmorgen zagen we wel de begeleidende fietsers zich klaarmaken om alles in goede banen te leiden Samen, halve en ganse marathon, aan de start. Ze moeten met ongeveer 3000 geweest zijn.

Hiervan lopen een 500 tal de marathon volledig.

Het beperkte succes zal misschien wel te wijten zijn aan het parcours dat de eerste vijftien (15) km bergopwaarts gaat en hierdoor record tijden wel wat in de weg staat.

Een lokale band speelde er lustig op los maar kon de temperatuur op deze mistige morgen toch niet opdrijven tot een aangenaam warmtegevoel.

In de stadszaal, waar het epicentrum van het gebeuren plaats vond, was het dan ook aangenamer ( warmer) toeven.

De commerciële standjes die door zulke gebeurtenis worden aangetrokken deden hun uiterste best om hun sportieve waren aan te prijzen.

Legaal ...denken we...alhoewel...maar zo in publiek?

De te winnen medailles waren echt en uitdagend.

Na aankomst en afgave van je persoonlijke chip, die je tijden controleert, werd iedere deelnemer omhangen met zulke trofee.

Of de "stand-dames" zoveel marathon gevoel uitstraalden laat ik het midden maar...ze vielen op door hun ....klederdracht, vriendelijkheid en ...voorkomen.

Je zou zo maar je laten inschrijven voor de volgende marathon.

Terwijl Stefan voor meer dan drie (3) uur onderweg was hadden we even de tijd om "Braünlingen" verder te verkennen.

Dat dit mooie beelden opleverde kon niet anders.Stefan, (nog ) vroeger dan verwacht, stormde over de meet als 69ste en 14de van zijn categorie. Wat wij en hij een prestatie vinden om terecht fier over te zijn.
Je ziet goed dat hij de grond amper geraakt heeft en de 42 km letterlijk "gevlogen" heeft.
Dat belooft voor de toekomst.

Of dan zo een blikje frisdrank na aankomst goed kan doen. Je zou het van Stefan zijn gezicht moeten kunnen aflezen.

Als je dan gesteund wordt door zo'n supporters "als wij"kan er maar over één ding gesproken worden:" Waar brengt Stefan ons de volgende maal naartoe?"
Voor ons geen probleem.

Op "Schoolreis" naar Koersels-Kapelleke!

Naar aanleiding van het bericht dat ik krijg dat er in Koersels-Kapelleke een griezeltocht wordt georganiseerd kwam bij mij de herinnering op van onze jaarlijkse "schooluitstap" die we toentertijd met de "Geiteling" - de Gemeentelijken basisschool van Beringen gelegen aan de Koerselsesteenweg-met de hele school van het 1ste tot het 8ste studiejaar deden naar het bewuste Koersels-Kapelleke.
Zelf heb ik aan deze voettocht van in het totaal twintig (20) kilometer "mogen" deelnemen van mijn 7 tot 12 jaar.
We schrijven de jaren 1945 tot 1950.
Deels op bedevaart naar "O.L.Vrouw aan de staak", deels als bewegingsactiviteit, maar zeker om ons kennis mee te geven van de kempische zandstreek buiten Beringen. Het werd door mij ervaren als een jaarlijkse uitputtingsslag waarvan ik mij de strompelende terugtocht nog steeds levendig herinner als de terug keer van de soldaten die de oorlog hadden verloren.

Grote verzameling gebeurde op de speelplaats voor de briefing en het schouwen van de troepen, de "Meesters" Cornoudus, Pieters, Beerten en Bormans als aanvoerders van de troepen.
Van thuis hadden we boterhammen met siroop mee, 2 frank zakgeld, en een afgedankte bidon met op voorhand klaargemaakt "klissapsap".

Langs de grootouders gingen we voor een extra appel en dit alles werd in een stoffen stropzak gestoken die we dan rond onze nek konden hangen.

De eerste halte was voorzien onder een dikke boom juist achter Koersel dorp en daar werd al een groot stuk van onze proviand aangesproken alvorens verder te trekken door het mulle zanderige stofpad dat liep door "voor ons" eindeloze bossen waar huis nog mens te zien waren.

Als we dan tegen de middag eindelijk op een wat open plek aankwamen zagen we daar enkele oude huizen waarvan één een winkeltje voorstelde, een rots waar de heiligheid zich met veel voorstellingsvermogen had afgespeeld en een kapel waar we voor het eten en het uitgeven van ons drinkgeld nog even in alle stilte moesten bezinnen over....

Ons "klissapsap" werd aangevuld met water uit de bron, bron die heden een ietwat dubieus opschrift gekregen heeft.

Wij dronken ervan en we zien nu dat dit verboden is.

Van geen wonder dat de genade die we toen ondervonden heden ten dag niet meer door gegeven wordt op de volgende generatie.

In het tegenoverliggend winkeltje deden ze "gouden" zaken van ons drinkgeld en we trokken dan ook met zijn allen de zandheuvels in die hier in de omgeving van het Kapelleke op ons lagen te wachten om er naar hartenlust te ravotten.

Van uitzichttoren, pretpark of crossparcours was er nog helemaal geen sprake.

Rond half drie werd dan verzamelen geblazen.

De te volgen strategie voor de terugtocht werd besproken.

De kleinsten van voor. De begeleidende fiets van M. Pieters diende om de achterblijvers weer naar voren te brengen. Deze taak werd uitgevoerd door de straffere mannen van het achtste studiejaar.

Het is toen dat we voor het eerst in ons leven over blaren aan ons voeten last kregen en dat die ...pikten en wij mankten.

Het was toen ook dat we voor het eerst blij waren dat we terug in Beringen waren.

Het is toen ook dat we voor het eerst vaststelden dat de afstand van de Geiteling tot op Schaarbeek oneindig ver uit elkaar ligt.

Het was ook de enige keren dat we thuis kwamen van school dat we echt neerploften van vermoeidheid.

Het was ook de enige keer dat ons moeder compassie had met ons als we met een rood aangelopen gezicht binnenkwamen en we onze gekneusde voeten lieten zien.

....en nu richten ze daar een griezeltocht aan het Koersels-Kapelleke in om de kinderen blij te maken en gaan er anderen naar Compostello op bedevaart.

Het kan verkeren zei Bredero.