Naar aanleiding van het bericht dat ik krijg dat er in Koersels-Kapelleke een griezeltocht wordt georganiseerd kwam bij mij de herinnering op van onze jaarlijkse "schooluitstap" die we toentertijd met de "Geiteling" - de Gemeentelijken basisschool van Beringen gelegen aan de Koerselsesteenweg-met de hele school van het 1ste tot het 8ste studiejaar deden naar het bewuste Koersels-Kapelleke.
Zelf heb ik aan deze voettocht van in het totaal twintig (20) kilometer "mogen" deelnemen van mijn 7 tot 12 jaar.
We schrijven de jaren 1945 tot 1950.
Deels op bedevaart naar "O.L.Vrouw aan de staak", deels als bewegingsactiviteit, maar zeker om ons kennis mee te geven van de kempische zandstreek buiten Beringen. Het werd door mij ervaren als een jaarlijkse uitputtingsslag waarvan ik mij de strompelende terugtocht nog steeds levendig herinner als de terug keer van de soldaten die de oorlog hadden verloren.
Zelf heb ik aan deze voettocht van in het totaal twintig (20) kilometer "mogen" deelnemen van mijn 7 tot 12 jaar.
We schrijven de jaren 1945 tot 1950.
Deels op bedevaart naar "O.L.Vrouw aan de staak", deels als bewegingsactiviteit, maar zeker om ons kennis mee te geven van de kempische zandstreek buiten Beringen. Het werd door mij ervaren als een jaarlijkse uitputtingsslag waarvan ik mij de strompelende terugtocht nog steeds levendig herinner als de terug keer van de soldaten die de oorlog hadden verloren.
Grote verzameling gebeurde op de speelplaats voor de briefing en het schouwen van de troepen, de "Meesters" Cornoudus, Pieters, Beerten en Bormans als aanvoerders van de troepen.
Van thuis hadden we boterhammen met siroop mee, 2 frank zakgeld, en een afgedankte bidon met op voorhand klaargemaakt "klissapsap".
Langs de grootouders gingen we voor een extra appel en dit alles werd in een stoffen stropzak gestoken die we dan rond onze nek konden hangen.
De eerste halte was voorzien onder een dikke boom juist achter Koersel dorp en daar werd al een groot stuk van onze proviand aangesproken alvorens verder te trekken door het mulle zanderige stofpad dat liep door "voor ons" eindeloze bossen waar huis nog mens te zien waren.Als we dan tegen de middag eindelijk op een wat open plek aankwamen zagen we daar enkele oude huizen waarvan één een winkeltje voorstelde, een rots waar de heiligheid zich met veel voorstellingsvermogen had afgespeeld en een kapel waar we voor het eten en het uitgeven van ons drinkgeld nog even in alle stilte moesten bezinnen over....
Ons "klissapsap" werd aangevuld met water uit de bron, bron die heden een ietwat dubieus opschrift gekregen heeft.
Van geen wonder dat de genade die we toen ondervonden heden ten dag niet meer door gegeven wordt op de volgende generatie.
In het tegenoverliggend winkeltje deden ze "gouden" zaken van ons drinkgeld en we trokken dan ook met zijn allen de zandheuvels in die hier in de omgeving van het Kapelleke op ons lagen te wachten om er naar hartenlust te ravotten.
Van uitzichttoren, pretpark of crossparcours was er nog helemaal geen sprake.
Rond half drie werd dan verzamelen geblazen.
De te volgen strategie voor de terugtocht werd besproken.
De kleinsten van voor. De begeleidende fiets van M. Pieters diende om de achterblijvers weer naar voren te brengen. Deze taak werd uitgevoerd door de straffere mannen van het achtste studiejaar.
Het is toen dat we voor het eerst in ons leven over blaren aan ons voeten last kregen en dat die ...pikten en wij mankten.
Het was toen ook dat we voor het eerst blij waren dat we terug in Beringen waren.
Het is toen ook dat we voor het eerst vaststelden dat de afstand van de Geiteling tot op Schaarbeek oneindig ver uit elkaar ligt.
Het was ook de enige keren dat we thuis kwamen van school dat we echt neerploften van vermoeidheid.
Het was ook de enige keer dat ons moeder compassie had met ons als we met een rood aangelopen gezicht binnenkwamen en we onze gekneusde voeten lieten zien.
....en nu richten ze daar een griezeltocht aan het Koersels-Kapelleke in om de kinderen blij te maken en gaan er anderen naar Compostello op bedevaart.
Het kan verkeren zei Bredero.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten