Je kan aan je "pedagogische dag" niet vroeg genoeg beginnen om zeker te zijn dat hij echt resultaat heeft. 6h30 is echt voor gepensioneerde grootouders wel erg vroeg maar voor "stadskinderen" die op uitstap zijn naar de buiten héél gewoon.
Er werd dan ook heel wat op het programma gezet:
De nieuwe kleine ezel gaan bewonderen, kastanjes rapen, denappels verzamelen en paddenstoelen gaan bekijken.
De kleine ezel was niet zo gesteld op poseren, maar zijn dartelheid gaf wel plezante taferelen.
Jules riskeerde nog eens, met angst in de ogen, een extra voedselbeurt.
Kastanjes rapen werd een flop, nog niet rijp en door de storm veel te vroeg gevallen met stevige, stekelige bolsters. Allemaal zaken die we niet nodig hadden.
Denappels rapen kon maar op een matig enthousiasme rekenen, er waren in de buurt wel veel interessantere uitdagingen.
Bospaddenstoelen deden al hun uiterste best om opvallend in groep de aandacht te trekken en ze mochten op terechte belangstelling rekenen.
Om de oogst thuis te krijgen hadden we onze voorzorgen genomen maar aan steeds grotere denappels konden we moeilijk voorbij en de last werd daardoor zwaarden dan aanvankelijk gepland.
Als echte "tramps" werd de draagmethode aangepast en met fierheid gedemonstreerd.
Als je het zo ziet lijkt het al wel wat op 'kinderarbeid" waar de grootouders zich de ganse winter kunnen van warm houden.....maar iedereen mag zich komen mee verwarmen van de opbrengst van de "pedagogische studiedag".
Tussendoor kon iedereen wel genieten van de meegebrachte snoepzak.
Als dat geen theoretische en praktische vorming is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten