Wat gaat er in het "Lechtal" gebeuren?

Wat gaan 2500 jeugdigen dit jaar met Jeka  in het Lechtal allemaal doen?

Als ze eraan komen vallen  eerst de hoge bergen op en dan de mooie bloemen die de huizen en bijhorende balkons versieren.

 De bergen hebben een enorme aantrekkingskracht. Zou het toch kunnen zijn dat we een onweerstaanbare drang hebben om hogerop te komen?

Jausenstations, berghutten...ze zijn interessant door....hun ligging en de wandeling om er te geraken.

 Eenmaal daar heerst er rond en in de hut een speciale gezellige sfeer.

 Terug naar de bron van alles....een hut... een berghut ....een enige overblijvende plaats om samen de nacht te moeten doorbrengen nadat je een lange dagtocht achter de rug hebt.

 Het is met ons hedendaags comfort nauwelijks voor te stellen dat we naast elkaar in een beddenbak moeten slapen, ons wassen met "ijskoud" bergwater, om 10 uur moeten stil in bed liggen en ...'s morgens om 6 uur iedereen opstaan.

Toch zijn er dit jaar meer dan 1500 die dat met groot avontuurlijk plezier aanvragen....en dat vinden wij geweldig en zij enorm "plezant"

 De volgende morgen met zijn allen een poging doen om aan een kruis te geraken en daar na....een voor iedereen vermoeiende tocht je naam in het logboek  schrijven ...het toppunt van groepsfierheid.

Hier dan uit je rugzak een laatste restje van je lunch met grote honger opeten....niets smaakt beter dan dat!

 Berglucht doet eten!

Als je dan terug beneden bent, valt er regelmatig iets "Traditioneel" te vieren.

 Niemand van de Tirolers steekt zich hier weg om zijn lokale tradities en klederdracht te laten bewonderen bij elke gelegenheid die kan gecreëerd worden.....dorpsfeest, muziekfeest, brandweerfeest of sportclub feesten.

Of dat nu in het dal is of in de zijdalen de sfeer is uniek en het samenhorigheidsgevoel van de deelnemers kan alleen verklaart worden door hun natuurlijk gevoel dat ze elkaar in alle omstandigheden nodig hebben....en zeker wanneer er iets te feesten valt.

Dat we ons op een zomerse zondag ook vergapen op mooi versierde gevels, kapelletjes en andere barok gedecoreerd kerken of kastelen is vanzelfsprekend.

Hier zo een geveltje in het middeleeuwse Füssen.

Hier een beeld van de "Stadstoren" dat je zal aantreffen in de hoofdstad van Tirol, Innsbruck.
 Hier kan men cultuur en geschiedenis in elke hoek van de stad opsnuiven.

Maar we vergeten ook niet van de natuur te genieten en...hier is de oefening in het klimmen een goed voorbeeld hoe je dat eventueel zou kunnen doen.

 Het gebeurt in Bach en meer specifiek in "Kraichen" onder leiding van ervaren instructeurs.

 Op de "Tiroleravond" vergapen we ons telkens op de wilde volksdansen die de acteurs opvoeren en die ze tot groot jolijt van de toeschouwers ook proberen aan te leren aan uitverkoren toeschouwers.

 Kegelen doen we in Gasthof Alpenblick in Bach. Grote en kleine kegelaars doen hier in groep een competitie om ter meest....kegels om te smijten.

Anders gaat het er aan toe in de "Schietstand" van Stanzach waar iedere deelnemer er op uit is om het beste diploma van gevaarlijke schutter mee naar huis te nemen....en of ze dat ernstig nemen.

Canyoning is de sport waarbij je langs een ruwe rivier probeert naar beneden te komen. Hierbij overwin je, watervallen, dieptes, rappels en andere grilligheden die bij een bergrivier passen.

 Kick bij uitstek.

 Gebeurt in de Stuibenfalle in Reutte of in het Schwarswassertal in Forchach.

Deze beide activiteiten worden alleen gedaan onder leiding van lokale begeleiders.

Zo maar op weg van Holzgau langs de Simmswatervallen, onder de reuze hangbrug naar Rosgumpelalm en daar staan ze dan opeens...gemsen, steenbokken en andere herten.

Wanneer je een uitstap doet naar één van de bergkloven zoals "Breitachklamm", "Hölentallklamm of "Partnachklamm" kan men met bewondering vaststellen wat water van bergrivieren door de jaren heen in de natuur kan teweeg brengen.

De laatste jaren worden er op verschillende plaatsen "touwenparcours" geplaatst die  je de mogelijkheden geven om je tussen bomen met speciaal aangebrachte hindernissen te verplaatsen.

Hier zorgt men wel voor speciale veiligheidsuitrusting.

Zowel in het Tannheimerdal  als in Phronten komt men terecht voor deze spektakels.

Gewoon rondwandelen door het Lechtal en je laten leiden door toevalligheden die je op je weg verwonderen....wat kan je meer van een vakantie verlangen?

Waar wachten we op? Kom eerst eens kennismaken met het Lechtal in Oostenrijk. Misschien moet je wel bij Jeka zijn!!

"Eindelijk" kleur in de tuin!

Na al die regen was het overal groen in alle tonen!

Eindelijk de zon en de opgespaarde energie van de bloemen komt  opeens dan toch te voorschijn en of....het ons plezierde!!

Seringen waren al een tijdje bezig op hun eentje en krijgen nu plotseling concurrentie.

De potten op het terras dachten er opeens aan dat ze ook waar voor hun geld moesten gaan leveren en ...om de keuze van de koper te bevestigen.

Zo maar uit gewoonte kwamen de reuzepapavers met een variatie van paars om van te snoepen.

Irissen stellen dan weer liever hun innerlijke schoonheid ten toon!

Van de 1 mei bloemendag in Bokrijk brachten we deze kleurrijke plantjes mee.

Sluiks kijken de zaadjes van deze papaver....als het waar is dat deze opwekkende middelen bevatten gaan we de hele zomer zéér opgewekt door het leven.

Viooltjes, ze verdragen de regen niet zo goed en we hebben al heel wat werk gehad om ze te beschermen. Maar ze blijven je lief aankijken.

Deze dubbele petunia's gaan dit jaar de concurrentie aan met de jaarlijkse geraniums en we zullen op het einde van de zomer oordelen naar de winnaar. 

Kleine dahlia's zijn in de mode en ik moet zeggen: " Ze doen hun uiterste best" om zich te doen gelden tussen hun collega's.

Genieten van de tuin was er tot nu toe nog niet bij maar een beetje bleekjes van de regen wachten we tussen de kleuren naar ons tintje bruin ...of is dit toch uitrusten van de gedane inspanning?

Lente in Hoei!!

Op weg naar Hoei valt het ons op dat dit jaar alles zo groen ziet....zou de vele regen daar toch voor iets tussen zitten?

Hoe zou het dan zijn met de tuin van T. Julia die er elk jaar toch weer een juweeltje probeert van te maken?

De temperatuur buiten kan ze ook niet verhogen maar ons hart wordt wel warm wanneer we denken aan de fijne ontvangst die ze ons telkens weer bezorgt. 

 Dan spreken we nog niet van de feeërieke omgeving waarin ze ons ontvangt...

Met bewonderende blikken worden hier al de terrasplanten bekeken.

 Wanneer we onze ogen dan in de diepte naar de tuin wenden kunnen we niet anders dan verwondert kijken naar zoveel natuurlijke georkestreerde schoonheid.

Zelfs de rustbank....die met zo een tuin niet veel voor zijn doel kan gebruikt worden, kijkt precies bewonderend uit op deze natuurpracht.

 Dat dit alles door twee handen in zulke pracht onderhouden kan worden verdient onze oprechte bewondering....en we zeggen dan ook proficiat T. Julia voor deze inspanningen die leiden tot dit pareltje van een tuin. 

 Ook de bloemen doen hun best om  aan het kleurenpalet mee te werken.

 De uitgestraalde rust, wordt ook mede in de hand gewerkt door de waterpartij die vele facetten, de ene nog mooier dan de andere, heeft.

 Ook de  bloemen rond de vijver doen hun best om in het water een mooi spiegelbeeld van zichzelf te kunnen creëren.

Van elke boom en bloem krijg je een vakkundige beschrijving en geschiedenis....alles heeft hier zijn eigen leven en dat wordt samengevoegd  tot een imponerend geheel.

 Water, reflecties, licht en andere weerspiegelingen het wordt hier mooi gecombineerd.

Aan elke zijde van het huis heeft men andere planten die volgens hun kleur en uitzicht functioneel zijn ingepland en bijvoorbeeld zorgen voor een kleurrijke ontvangst in de Rue Lucien Poncelet in Antheit. 

Wanneer je dan nog van de gastronomische keuken van T. Julia en een daarbij horende glaasje kwaliteit wijn kan proeven, geniet je van een fijne dag waaraan je met een blij gevoel aan terug denkt!