Soms vindt men de oplossing onder water!!

Sierlijk bewegen over het mooie oppervlak.

Je hoofd dan langer onder houden zodat niemand kan zien wat je aan doen bent!!Als er niemand nog gelooft dat je ooit nog aan de opppervlakte komt dan af en toe je hoofd boven water houden precies of er niets gebeurd is je moet het maar kunnen en...het blijft in ieder geval sierlijk....zeker als je af en toe eens met je staart wiebelt.

De hulp inroepen van anderen die ...het zelfde doen je moet maar het voorbeeld geven en je laten nadoen.

Als het resultaat dit is dat we met zijn allen het hoofd onder water houden en dan misschien toch ooit eens met een resultaat aan de oppervlakte verschijnen denken we aan ...het vormen van een Belgische regering o.l.v. Elio Di Rupo.

 Ooit.....!

Sneeuwklassen in het Lechtal; "wees er gerust in"!!

Terwijl het weer  daar echt schitterend zonnig is en ze daar ook  voor de volgende dagen nog van het zelfde voorspellen maakten we ons al lichtjes ongerust over hoe het zit met de sneeuw in Tirol.

Want sneeuw is nog altijd het  belangrijkste om te kunnen skiën.

Zelfs in de hogere regionen van Warth-Salober is het ondanks de aankondiging van "Schneegarant" op dit ogenblik nog maagdelijk groen of lichtjes gerijmd.

Maar....in het Lechtal en meer in het bijzonder bij Knittel in Elbigenalp kijken ze daar heel anders tegen aan.

De kleinste aankondiging van nachtelijke vriestemperaturen wordt aangegrepen om de sneeuwkanonnen in gang te zetten en je ziet al het resultaat.

Ook in Stanzach ontwaarde ik al witte vlekken op de Stoanmandllift. Daar hebben ze blijkbaar ook niet stilgezeten.

Het beloofd,  de sneeuwklassertjes en hun begeleidende leraars mogen er gerust in zijn, er kan en zal geskied worden.

Wanneer we beelden zien van het 800m hoger gelegen skigebied van de Jöchelspitze juist boven Elbigenalp zie je prachtige zonsopgangen op sneeuwloze vlakten.

Men merkt het dat onze "Sneeuwklassen " in het Lechal verwacht worden en zéér welkom zijn. 

Daarom gaan we ook dit jaar met zovele scholen naar het prachtige stukje Tirol om weer onvergetelijke herinneringen voor onze jeugd te helpen realiseren.

Achttien jaar wordt je in "STIJL"!

D

 Het gebeurt niet elke dag dat er twee nichtjes of twee kleinkinderen, Marie en Charlotte, "achttien" jaar worden.

Ze nodigen samen met hun ouders, familie en vrienden uit om te vieren van wat we noemen; "de overgang naar het echte leven".

 Piekfijn uitgedost, met de breedste glimlach, spelen ze met verve hun rol als gastvrouwen.

 Veel  volk en lekker eten zorgt direct voor gezelligheid en er moet bijgezegd dat het sfeervolle decor  en de mooi versierde tafels hier ook aan meehelpen. 

 De trotse vaders kunnen het niet verbergen en ze demonstreren het elk op hun manier dat ze zich over hun dochters op de drempel van....lichtje ongerust maken.

Onderwijl spelen deze zelfde dochters met succes de perfecte gastvrouwen. 

We laten het ons welgevallen en ieder kiest uit het fijne aanbod voor hem de lekkerste dingen. 

Vriendinnen en andere jeugd kijken uit hoe ze hun bord laden met hun geliefkoosde lekkernijen.  

Of moet je elkaar hierin raad geven? 

Wij mannen onder elkaar kijken tussen door even naar de voetbal op TV en spelen een spelletje kaart. 

 Terwijl de vriendinnen toekomstplannen uitwerken al is het misschien....alleen maar om samen nog eens met vakantie te gaan?

De grootouders, zij zien dat het goed is en zij wensen Marie en Charlotte al het beste toe op deze toch wel bijzondere verjaardag. 

Zij vinden deze avond een gezellige avond en bedanken dan ook de inrichtende ouders voor de fijne en geslaagde organisatie.

"Groot"- ouder en "Klein"- kind.

 Jerom nodigt uit voor het grootouders feest op zijn school.

Acht dagen op voorhand is hij al aan het aftellen voor deze "grote" gebeurtenis.

Thuis worden alle danspasjes nog eens extra ingeoefend zodat hij op deze belangrijke dag voor "zijn" bezoek een goede indruk kan maken.

Op en top erfelijkheid!!

Nu is het aan de grootouders om....in deze grote groep van verbaasd kijkende en zoekende kinderen je kleinkind te vinden.

Allen doen ze hun uiterste best, de juffen om het aangeleerde zo goed mogelijk te laten reproduceren, de kinderen om het aangeleerde zo goed mogelijk weer te geven en de ouders om te zien of "hun kleinkind" zich in de groep kan handhaven.

Er zijn natuurlijk véél meer grootouders dan kinderen, daarbij vullen ze ook al veel meer ruimte dan de kinderen en dat betekent dat de ruimte waar ze gezellig met hun kleinkind uitgenodigd worden om samen te genieten van het lekker voorbereide nog al klein uitvalt en dat de laatste gezamenlijke oefeningen een beetje vertrappelt worden onder te veel enthousiaste grootouders in te kleine ruimte....maar dat alles wordt met zoveel liefde aanvaard dat het voor iedereen een fijne namiddag wordt.

Ik denk zelfs dat de juffen blij waren dat....

Naar het "Serreke" in Ham echt de moeite!!

Als je bezoek krijgt uit het anders sprekend landsgedeelte en die willen absoluut naar het "Serreke" wil dat zeggen dat daar inderdaad iets te zien is wat je op een andere plaatst niet direct terug vindt. 

 Je bent hier in een bloemenzaak die een extra dimensie geeft aan het begrip bloemenzaak en zeker in de eindejaarsperiode die nu aanbreekt.

In verschillende kamers is er een smaakvolle opstelling rond een thema dat je moet helpen om volgens je persoonlijke smaak je huiskamer te versieren met de feestdagen in het verschiet.

 Dat hier ook de kerst versiering en de daarbij horende versierde kerstboom een belangrijke plaats innemen is hier opvallend gedemonstreerd.

Ook kleur met zijn combinaties zijn hier heel zorgvuldig uitgekozen. 

 Dat je elk element van elke opstelling ook kunt kopen is vanzelfsprekend en dat je door de overweldigende indruk je gemakkelijker laat verleiden is voor de inrichters graag mee genomen.

Alle producten ook uit de natuur zijn hier op een creatieve manier samengebracht dat elk van de bezoekers onder de indruk komt en....zeker nog eens terug komt kijken en naar huis gaat met een hoop nieuwe ideeën. 

Hier vliegt de tijd en als je die dan besteedt hebt aan het op hol brengen van je huiselijke creativiteit is deze tijd zeker goed besteed.

Het "Serreke" in Ham de moeite waard en een pluim voor de inrichters die met frisse opstellingen de moeite doen om dit jaar na jaar vol te houden.

"Fenomenale" hangbrug in Holzgau ... deel 2!!

 We hadden het al over de nieuwe hangbrug  van het Lechtal in Holzgau.

De eerste beelden van de eerste wandelaars die Tarzan en Jane de loef afsteken zijn er gespot.Wij die dachten dat zulke bruggen alleen in de jungle gebruikt werden of ...alleen in tekenfilmpjes.

Je kan ook uit de lichaamstaal  van de uitprobeerders aflezen met welk gevoel deze de uitdaging van de overtocht maken. 

Je hebt echt niet veel verbeelding nodig om in hun plaats te zijn.

Ook aan de veiligheid is hier echt doordacht gewerkt en zo valt de sneeuw die voor extra overgewicht zou kunnen zorgen door een roostervloer naar beneden. 

 De kabels die het geheel overspannen zijn polsdik en moeten zowel op de vloer als aan de zijkanten voor een veiliger gevoel zorgen.

Als je durft en je wil ook tijdens deze overtocht op grote hoogte eens naar beneden kijken krijg je bv. van Holzgau dit mooie dieptezicht. 

De uitdaging is er en ik denk dat er volgende zomer maar weinig deze zullen afslaan.

Ik zou zo zeggen:" Allen naar het Lechtal en wie durft naar de hangbrug van Holzgau"!!

Je gaat, volgens mij, je deze keuze echt niet beklagen!!

"Hoeden" tot in het Stedelijk Museum!!

Een hoedententoonstelling tussen de historische beelden van het Stedelijk Museum in Diest is werkelijk origineel als idee.

Zouden ze Willem van Oranje nu gaan tooien met een vrouwenhoedje?

De nieuwsgierigheid was geprikkeld en...het resultaat overtrof de verwachting. 

 De aanleiding voor deze tentoonstelling werd gevonden in het gegeven dat "Modiste" of "vrouwenhoeden maakster" een uitstervend beroep.

Mv Breugelmans had tot onlangs in de Leuvensestraat het laatste winkeltje waar je voor je persoonlijke hoed naar jouw keuze terecht kon.
 Daar ze onlangs gevierd werd voor haar 102 de verjaardag en naar een rusthuis verhuisde was ook het winbkeltje aan sluiten toe.
 Om een laatste hulde te brengen aan deze kranige dame en om haar levenswerk niet teloor te laten gaan werd met behulp van haar materiaal door de kunstkring van Diest de mooiste stukken uit haar resterende collectie samen met de uitrusting waarmee ze werkte op een unieke manier uitgestald in het museum. 

Tussen antieke stukken  en schilderijen pronkten hoeden waarvan de éne nog mooier was dan de andere. 

 In vitrinekasten kregen de oude stadsbeelden gezelschap van doeken en sjaaltjes die je deden wegdromen naar vroegere jaren.

De huisheiligen van het "Begijnhof" staan hier gezellig naast elkaar uitgestald om verdere verwering in open lucht tegen te gaan.
Nu leken ze verrast wanneer ze in hun midden een hoed geplaatst kregen die op het hoofd van een  bruid, in haar tijd, deze heilige mannen zomaar van hun heiligheid kon beroven of tenminste hen in bekoring ging brengen.

Een spiegel met pasmodellen mocht hier zeker niet ontbreken en ....dat er duchtig van gebruik gemaakt werd.  

 Ieder waande zich in de "Belle epoque" en had de glimlach bij zoveel vergane mooiheid.

En wat doet een man in zo een geval?

 Hij zoekt zich een gemakkelijk plaatsje uit en kijkt bewonderend en keurend toe en...heeft hier zijn eigen mening over.

 Aan dat plaatsje was ook door de inrichters gedacht.

Dat zelfs religieuze kunstvoorwerpen hun pracht en praal en succes moesten delen siert de organisatoren met dit uniek idee om deze beide uit elkaar liggende kunstvormen te verenigen in een enig kader.

Het succes  betoont door vele belangstellenden toont aan dat originele creativiteit gewaardeerd wordt.

Proficiat aan de inrichters!!