Er was eens...In ons gaaf en leeg tuintje viel er toentertijd een pittige kersenpit.Deze pit werd alras, tot onze grote verwondering, een echt kersenboompje.
Blij dat er zich in onze onvruchtbare tuingrond toch iets ontwikkelde, werd dit boompje met de nodige liefde begroet, gekoesterd en verzorgd.
Zijn antwoord voor deze appreciatie bleef niet uit en na enkele jaren kwamen er na de mooie bloesem, heuse (weliswaar kleine) kersen.
Zijn antwoord voor deze appreciatie bleef niet uit en na enkele jaren kwamen er na de mooie bloesem, heuse (weliswaar kleine) kersen.
Deze werden met de nodige zorg afgedekt want ook anderen, (spreeuwen en merels) vonden onze kersen lekker en begerenswaardig.
"Ons" kersenboompje werd een boom en hij bleef maar zijn best doen, grotere kruin, meer kersen, dikkere stam, veel bladeren, zijn gulheid kende geen grenzen.
Klein geheimpje: hij leverde kersen tot aan ons slaapkamervenster, zodat we "ontbijt op bed" konden vervangen door "kersenpluk vanuit het bed". Over een romantische boom gesproken.
Helaas, het kersenboompje bleef maar doorgaan en buiten een dikke stam kreeg hij ook evenredige wortels , die in hun groeizucht, stootten op een keldermuur die daar niet op berekend en zeker niet op gemaakt was.
Resultaat: een keldermuur die zich, onder het groeiend verdikken van de kersenboomwortels, verplaatste met drie centimeter per jaar.
Resultaat: een keldermuur die zich, onder het groeiend verdikken van de kersenboomwortels, verplaatste met drie centimeter per jaar.
Dit fenomeen werd eerst met verwondering en naargelang de tijd verstrijkt met argwaan en de laatste jaren met stijgende ongerustheid gevolgd.
Instortingsgevaar dreigde en hierop moest gereageerd met: wegbreken van de muur, afvoeren van deze, meer dan verwachte, hoop steenpuin, wegzagen van de wortels die aan de bron lagen van deze verschuiving, nieuwe zand, stenen en cement aanvoeren, de bestaande constructie stutten en opnieuw opmetsen.
Verder rekening houdend, dat het vorige fenomeen zich niet meer herhaald, kon door een gestabiliseerde voet aan te brengen aan de wortelzijde.
Je ziet, een week intensief en creatief werk.
Je laat dan al eens een kersenpit uitgroeien tot een volwaardige dankbare "kersenboom".
De beelden illustreren dat een sprookje ook hedendaags nog echt kan zijn.
Verder rekening houdend, dat het vorige fenomeen zich niet meer herhaald, kon door een gestabiliseerde voet aan te brengen aan de wortelzijde.
Je ziet, een week intensief en creatief werk.
Je laat dan al eens een kersenpit uitgroeien tot een volwaardige dankbare "kersenboom".
De beelden illustreren dat een sprookje ook hedendaags nog echt kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten