In de woestijn is er soms in de grote zandvlakte een vruchtbare groene plaats waar alle mensen genieten van water en hun leven hierrond opbouwen.
Het omgekeerde in kleur doet zich voor hier in het Lechtal.
Overal groen en een fijn lente weertje maar in de "oase" bij Toni Knittel in Elbigenalp draait de winteractiviteit op volle toeren. De foto's gaan je hierbij helpen. Hoe hij erin slaagt om voldoende sneeuw bijeen te schrapen om vijfhonders (500) sneeuwklassertjes te laten skien is een waar wonder. Gisterenavond na een regendag van jewelste gaan we kijken aan de piste en zijn een grote zwarte vlakte en deze morgen om 7H30 belt hij om te melden dat we kunnen skien. Michel is zelfs bij deze uitspraak wantrouwig en gaat kijken naar een heus mirakel. De ganse vervangprogramma's die we voor de groepen inderhaast hadden opgesteld worden aan de kant geschoven en het normale ritme herneemt zich tot groot jolijt van de kinderen en zeker van de begeleidende leerkrachten.
We hebben Toni Knittel lange tijd de "Napoleon" van het dal genoemd maar nu is hij ook nog "David Copperfiefd".
"Il faut le faire" en alle bewondering van mijnentwege voor zoveel arbeidsvreugde en fierheid over zijn werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten