Het Diestse begijnhof met zijn ...huisheiligen.

Het Diestse begijnhof behoort tot het "Werelderfgoed" van historische beschermde sites.
Zijn de Diestenaren daar nu fier over?
Het Begijnhof was de laatste decennia een woonplaats van mensen die het niet te breed hadden en door het toenmalige OCMW van Diest hier gehuisvest werden.
Ze hadden niet veel financiële mogelijkheden en dank zij dit hebben ze het Begijnhof in zijn architecturale vorm gehouden zoals de begijntjes het in de jaren 20 hebben achtergelaten.
In de jaren 80 werd de historische waarde van dit onbeschadigd Begijnhof opgemerkt en in zijn oude glorie hersteld en ter beschikking gesteld voor allerlei vorm van kunst en kunstenaren.
Er is nu plaats voor ballet, muziek, plastische vorming, schilderkunst, kruidentuin, oude boekrestauratie, oude lekkernijen, enz.

De begijntjes hebben hier enkele eeuwen de taak van OCMW op hun genomen en in deze hoedanigheid de toenmalige lichamelijke en zielenheil van de ouderen van Diest verzorgd.

Toentertijd werd elk huisje van het Begijnhof versierd met een nis boven de deur waar een uitgekozen heilige de dienst uitmaakte en er voor zorgde dat de facteur wist waar hij post moest bezorgen.
Je woonde toen niet op nummer zoveel in de Heiligen Geeststraat maar bij de heilige Anna of bij Sint Maarten.
Het zal je maar overkomen dat je op je oude dagen nog bij de maagd Maria moet intrekken en je hier absoluut niet meer weggeraakt.
De huisheiligen waren mooie houten snijwerkjes die onbeschermd boven de deur pronkten.
De tand des tijd en de interesse van de katapulten van de lokale jeugd zorgde voor een versnelde aftakeling.
De oplossing werd gevonden door de houten beelden te verzamelen in het lokaal museum onder het Stadhuis en ze ter plaatse te vervangen door plaasteren beeldjes.
Je ziet maar dat opwaardering soms leidt tot verstening....ook al is ze fraai uitgevoerd.
In ieder geval de Diestenaren zijn fier op hun Begijnhof.