Drie dagen leeft Stanzach in de euforie van een reuze organisatie. Het "Bundesmusickfest" dat ze om de zeven jaren organiseren brengt heel het dorp in rep en roer.
Dagen lang zijn ze bezig geweest met de voorbereidingen, een tent van wel honderd meter lang werd geplaatst op een praktisch ondergelopen voetbalveld, podium wordt opgericht, huizen bevlagd, alles netjes gemaakt tot het laatste spiertje gras en dan was er ook nog de zon die er moest voor zorgen dat iedereen die van kort of nabij met muziek iets wilde te maken hebben aanwezig kon zijn en was.
Veertig muziekkapellen uit de weide omgeving hielden een parade door Stanzach.
Deze optocht werd afgewisseld met praalwagens van de lokale bevolking en het geheel zag er imponerend mooi uit.
Een "Veldmesse" gevolgd door een "Fruhshoppenconcert", dit was op de zondag de derde dag van de hele organisatie, de start van een bewogen dag .
De ganse "Lechtalstrasse" werd voor vier uur volledig geblokkeerd en er was maar één ding op de wereld dat nog telde dat was de "Umzug" of de optocht.
Dat deze 1600 muzikanten met hun gevolg zorgde voor een overrompeling die we, zelfs door Jeka hier in Stanzach, niet kunnen teweegbrengen, laat geen twijfel.
Veertig muziekkapellen uit de weide omgeving hielden een parade door Stanzach.
Deze optocht werd afgewisseld met praalwagens van de lokale bevolking en het geheel zag er imponerend mooi uit.
Een "Veldmesse" gevolgd door een "Fruhshoppenconcert", dit was op de zondag de derde dag van de hele organisatie, de start van een bewogen dag .
De ganse "Lechtalstrasse" werd voor vier uur volledig geblokkeerd en er was maar één ding op de wereld dat nog telde dat was de "Umzug" of de optocht.
Dat deze 1600 muzikanten met hun gevolg zorgde voor een overrompeling die we, zelfs door Jeka hier in Stanzach, niet kunnen teweegbrengen, laat geen twijfel.
Dat er in de reuzetent en het omliggende voetbalveld hectoliters bier gedronken werd en dat daarbij kilometers worst verorberd is een feit waar de inrichters erg op gehoopt hadden.
De lokale bevolking, zonder onderscheid van mening, stonden allen in gele T-shirts schouder aan schouder om al deze noden te ledigen.
Ondertussen deed een jury uitermate zijn best om op al de optredens een cijfer te plakken, want de hele gebeurtenis ging gepaard met een competitie die voor een uitslag moest zorgen in verschillende categorieen.
Zo was er een prijs voor de beste uitrusting, een prijs voor de manier waarop de groep zich bewoog door de optocht en zeker niet te vergeten een prijs voor de best spelende muziek.
Zelfs TV en pers lieten zich niet onbetuigd en deze morgen konden we zelfs een foto in de "Tiroler Zeitung" zien waar we ons zelf op konden vinden.
Om maar te zeggen dat ook wij enorm van dit spektakel hebben genoten,en dan
nemen we de drie dagen nachtlawaai er graag bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten