De wijk likt haar wonden...

Zoveel regen, in zo korte tijd, we hadden het hier nog nooit meegemaakt.
Men spreekt van 60 tot 80 cm hoogte.
Wanneer dat begint is alles water en wordt de straat, onmiddellijk, een klotsende rivier.
Alles wat lager ligt dan deze rivier, dat is in onze straat al heel wat, wordt gevuld met instromend water.
Alle kelders en garages aan de straatzijde liepen dan maar al te graag vol.

Als water, (zeker veel water) van een zandberg loopt neemt dit alle losse zanddeeltjes mee en deze maken van de straatrivier graag een modderstroom. Het resultaat konden we, lang na de zondvloed, op veel niet gewenste plaatsen als een modderbrij vaststellen.
Na een week treffen we in het straatbeeld nog steeds ongewilde zichtbare resultaten aan het noodweer.

Kelders worden gereinigd en rommel opgekuist.
Iedereen weet over wat te praten en de solidariteit tussen getroffen en gespaard gebleven buren is groot.

Met man en macht, daar zijn de bulldozers van Enkels goed in, werd opgeruimd en zoveel mogelijk terug in zijn oorspronkelijke toestand hersteld.
Toch zijn er nog voetpaden die er zoals bovenstaand beeld uitzien.

De schrik zit er ondertussen wel serieus in en wat tot nu toe nog nooit gebeurde wordt nu gevreesd alsof het morgen terug van "dat" is.René neemt dagelijks zijn voorzorgen en legt zijn bekende "vaderlanders" aan zijn kelderingang.

Ook de hagel die dezelfde plensbui wat meer geweld en vernieling bezorgde heeft voor heel wat natuurschade gezorgd.
Afgerukt fruit, doorboorde en afgeslagen bladeren en vooral de mooi voorbereide bloembakken met geraniums en andere lobelia's staan er troostelooss beschadigd bij.

Positief is dat de kelders goed gereinigd zijn, de rommel allemaal opgeruimd en dat veel buren hun verzekeringsagent weer wat beter kennen.
Tijd heelt en zeker de natuur weet weeral wat doen en de volgende tropische dagen hebben reeds veel van het vorige goed gemaakt of toch op de goede weg gezet.