Evolutie of doorzetting?

Wanneer je nu, Jef en Jules, blij ziet luchtbellen blazen, op "hun" terras, was dat ooit wel een ander terras, zelfs zo anders, dat je je nog amper, de gevonden tuin van voor enkele jaren, kan herinneren. Een vuile , vol rommel en vuilzakken gestouwde ruimte, die buiten hondenpoep en een oud hondenhok, alleen een hoge dennenboom herbergde.

Ilse hield eraan dat aan deze vuile hoek prioritair moest gewerkt en een heus tuinpad moest al meteen de structuur van de tuin helpen uitzetten.

Wanneer de eerste planten en een bankiraihouten terras aangelegd werden moest de natuur en het nodige onderhoud zorgen dat deze woestenij een "eerste" klas stadstuin werd met een ruime keuze van aangepaste planten, bloemen en struiken.

De tuinvaas die, als eerste, heel verlaten op een verhoog troonde, moet nu erg haar best doen om nog op te vallen tussen het groene aanzwellend geweld dat haar omringt.

Het zicht op het achterhuis herinnerd op dit ogenblik aan niets van wat het vroeger was.
Het afdak en bijhorende rommel werden oordeelkundig vervangen door een heus terras en de voorliggende plantengroei bestaande uit uitbundige hortensia's maken van dit terras en tuin één mooi geheel.

Een “stadstuin”, een lust voor het oog en een vaststelling dat je door goed plannen en even hard werken tot een vrij aardig gewenst resultaat kunt komen.
Ilse en Steven doe zo voort!!