Maandag 14 augustus 2006. Goed weer om te wandelen werd aangekondigd.
Een echte bergtocht ontbrak nog op het programma van de familie Speelmans.
Naar een hut en naar een top in een decor waar we drie boven elkaar liggende meren zouden ontmoeten....het was een uitnodigende uitdaging waar we en zij graag op in gingen. Op sleeptouw zouden ze worden genomen door mij Harrie en de volgelingen waren Carla, Stefan, Marie en de gast in dit gezin Laurens.
Vertrekken zouden we aan de Vilsalpsee in het Tannheimertal.
Voor 10 uur op de parking of je mag niet meer door in dit natuurgebied.
Vrij koud maar zonnig, echt wandelweer.
Het juiste ritme, de juiste houding. In "ganzenpas" naar de Traualpsee.
Vandaar hadden we al een zicht op de Landsbergerhutte en de achterliggende Lachenkopf.
Picknick in de hut en dan overleggen of we de top erbij nemen. Moedig en geen uitdaging is te groot, besluiten we het laatste.
De top halen is wel zwaarder dan vermoed maar....tijdens de terugtocht krijgen we alles wat we niet voorzien hadden....regen, hagel, onweer, kou, nat, maar...gelukkig is er de droogkamer in de Landsbergerhutte. Alhoewel ...Laurens vindt hier de mogelijkheid om van een bank te vallen en ...zich gelukkig niet te kwetsen.
Meer over deze spectaculaire tocht kijken op mijn site Harrie' website hiernaast.
1 opmerking:
Dag Harry
Uw familietocht naar de Lansberger Hütte brengt heel wat mooie herinneringen terug... Hopelijk kunnen we volgend jaar met sonore naar Oostenrijk op concertreis en hebben we net zo'n prachtig weer als in juli 2003.
Voorts moet ik zeggen dat je een mooie blog beheert! Proficiat en doe zo voort!!
Tot volgend jaar in het Lechtal!!
Groetjes van mij ouders
Siem
Een reactie posten