Leren lezen is en was moeilijk maar al vlug groeit het besef dat het de wereld is van " de grote mensen".De catechismus en "Het Laatste Nieuws" dagelijks waren voor ons de enige lectuur die tot ons doordrong.
In de dagelijkse krant was dat zéér beperkt daar we buiten het sport hier maar weinig aanknopingspunten vonden met onze eigen leefwereld en eigenlijk alleen vader die krant las en gebruikte om zijn ogen te bedekken. Het omgekeerd lezen was de enige oplossing en die werd dan ook door mij druk beoefend.
Dat veranderde wanneer we opeens de weg vonden naar de bibliotheek.
Hier vond je toentertijd alleen bruingekafte boeken, boeken die je aangereikt kreeg van een strenge bibliothecaris, die voor jou de keuze deed naar gelang je grootte en veelvuldigheid van het bezoek dat je hier bracht. Hij censureerde en stuurde je leesgedrag
Dat je thuis zelf boeken kon hebben was totaal uitgesloten, te duur!!
Nieuwsgierig thuisgekomen werd er eerst een stiekeme blik geworpen onder dat bruin kaftpapier en onthulde zich daar reeds een kleine ongerepte openbaring in de vorm van een geïllustreerde omslag in verzorgd materiaal.
Een boek moest toen aanzetten tot fantaseren en je eigen fantasie moest zo op hol slaan dat die niet mocht bezoedelt worden met enige illustratie of tekening noch foto in de tekst..
Dat de auteurs toen nobele onbekenden waren,” was zo” en de inleving in je leesboek het enige criteria van waardering.
Herkenbaarheid werd gezocht en met plezier gevonden in boeken met helden als Robin Hood, Ivanhoe, De Witte, Pietje Bell en andere Dik Troms.
Avonturen van Baron Von Munchhausen, Jan Den Hartog liet ons meereizen in boeiende zeeverhalen en de Poolexpedities van De Gerlache zullen levenslang onze reislust prikkelen.
De opkomst van de stripverhalen en de negatieve kritiek van de overheid die ermee gepaard ging beletten niet dat we ook dit er graag bijnamen.
Toch een wereld van verschil als je ziet dat de vroegere schaarste van boeken uitgegroeid is tot een weelde waar men met moeite nog een weg in vindt en die ons heeft aangezet tot het bewaren van zoveel geschrevene dat elk huis en zelfs boekenmarkt en beurs er van uitpuilen.
En toch doen we niet graag een boek weg en kijken we nog nostalgisch in ..."De witte" van Ernest Claes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten