Frans SWINNEN...een goede vriend!

Onze goede vriend Frans heeft zaterdagmorgen de strijd opgegeven. Ondanks de goede zorgen die hij kreeg in het ziekenhuis, het rusthuis en vooral van zijn zoon Jeanot, heeft bij de moedige strijd die hij voerde, verloren.

We hebben Frans gekend als een echte vriend en dat was hij voor iedereen die met hem in aanraking kwam.
In de school op de Overstraat, waar hij portier was, leerde we hem kennen als de zon van de school, die door iedereen gekend en gewaardeerd werd.
Elk van de kinderen kende Frans en er was voor hem geen inspanning te veel om voor iedereen een vriendelijk woord over te hebben en vooral behulpzaam te zijn.
Zijn inzet tijdens het werk en grotendeels buiten de uren, om al de randgebeurtenissen van de school goed te doen slagen, was onnavolgbaar.
Bij elke organisatie rond of in de school was Frans en ook dikwijls zijn vrouw Denise betrokken.
De schoolbus reed ook op woensdagnamiddag met Frans, de sportnamiddagen gingen door op de warande met Frans, het ballet trad op in de school met...Frans een voetbaltornooi kon niet georganiseerd zonder Frans.
Zijn welgezindheid en interesse voor anderen waren echt en welgemeend.
Overal waar hij, in die toch wel ernstige school, voorbij kwam bleef een glimlach achter en de verhalen van de grappen en grollen door Frans en zijn helpers op de wereld gezet blijven een glimlach nalaten bij ieder die hem gekend hebben.

Ook tijdens de vakanties was de familie Swinnen steeds van de partij om de zomerkampen van de school in het buitenland te begeleiden.
Zijn kinderlijke uitstraling van geluk om de avonturen van onze jeugd op zulke kampen mee te helpen uitvoeren en zelfs te creëren waren voor hem zo vanzelfsprekend en blijven beklijvend voor jong en oud daar aanwezig.

Zijn vertelkunst was legendarisch en ganse avonden gezellig hier mee invullen, het was voor Frans weggelegd.
Hij kon genieten van elke mens en van elk stukje natuur op een aanstekelijke manier en vooral van dit laatste had hij uit zijn jeugd, op de buiten, een kennis overgehouden, waar we allen met bewondering naar opkeken.
Het zijn allemaal plezierige kleine herinneringen die van Frans een zéér groot man maakten, een man waarop we fier zijn dat we hem hebben mogen kennen, een man uit één stuk waar ook zijn familie fier mag op zijn.
We hopen dat de goede herinneringen aan Frans het verdriet van zijn moedig heengaan verzacht.
Wij zullen Frans nooit vergeten.